13 “बैरु सिंह मुँ! छतसि घ्याँर ह्यास्याँ ङलाइ सैवाम्!” बिसि प्ल्हेगु म्हिइ बिम्।
प्ल्हेगुए घ्याँ पुजुए बार मुँब् धों तम्, दिलेया सोजो म्हि प्रबै घ्याँ छ्याँबै मुल घ्याँ तम्।
प्ल्हेगु तसेरो न्हरु ल्हें खम्, धै प्ल्हेगु म्हि फतेन् तब्मुँ।
याहवेहए मिइ ज्ञानए छैं लरिम्; दिलेया भर लल् आखाँब्मैंइ पोंबै ताँ खीजी फुवाम्।