11 छ्याँबै सैं नेरो छ्याँबै सुँले पोंबै म्हिल म्रुँ या थु तम्।
यहूदी मोर्दकै म्रुँ अहासूरस भन्दा न्होंर्बै ताँन् भन्दा चिब मुँल। च यहूदीमैंए थेबै म्हि मुँल। धै चइ ह्रोंसए यहूदी म्हिमैंए ल्हागिर बेल्ले छ्याँबै के लसि खातोनोइ खोबै म्हि तइ। मोर्दकैइ ह्रोंसए ह्रेंर्बै म्हिमैंए ताँन् सन्तानमैंए ल्हागिर शन्तिए ताँमैं मत्त्रे लइ।
भर लल् खाँबै म्हिमैं ङने बालु टिल् योंरिगे बिसि चमैंए फिर ङए मि छरिमुँ; ठिक घ्याँर प्रबै म्हिइ ङए सेवा लब्मुँ।
आछ्याँबै केमैं आलब्मैं, छ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं, कु ङाँइ सैं आल्हैदिब्मैं धै स्योलिबै ताँर कसम आचब्मैंन्, याहवेहए कोंर क्रेल् खाँम्।
मुँयुमैंए न्होंर क्हि बेल्ले छ्याँब मुँ; क्हि पोंबरै बेल्ले ह्रब मुँ; तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खोंयोंन् बिलै क्हिए फिर आशिक पिंरिम्।
बुद्धि मुँबै केब्छैं म्रोंसि म्रुँ सैं तोंम्, फापिल् लबै केब्छैं म्रोंसि च बेल्ले ह्रिस खम्।
ठिक के लबै म्हिमैंइ पोंबै ताँ थेसि म्रुँ सैं तोंम्, धै क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंब्मैंलाइ म्रुँइ खोम्।
याहवेहए मिइ ज्ञानए छैं लरिम्; दिलेया भर लल् आखाँब्मैंइ पोंबै ताँ खीजी फुवाम्।
छ्याँबै सैं प्ह्याब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ चमैंइ परमेश्वर म्रोंल् योंब्मुँ।
ताँन् म्हिमैंइ “चुम् स्वाबै म्हि मुँन!” बिसि खीए छ्याँबै बयन लइ, धै खीजी पोंबै सैं तोंबै छ्याँबै ताँमैं थेसि चमैं ताँन् प्लेटोयाइ। धै “चुम् योसेफए च्ह आङिं वा?” बिसि चमैंइ बिइ।