23 सुँइ खैच्हिजिले आपोंइ बिस्याँ ह्रोंसए फिर दुःख तबइले जोगेम्।
ओ याहवेह, ङए सुँइ आछ्याँबै ताँ पोंल् आपिंन्, ङए म्हदिइ आछ्याँबै ताँ पोंल् आपिंन्।
ताँ ल्हें पोंमा आछ्याँबै तल् खाँम्, दिलेया च्हैंसि मैंसि पोंबै म्हि बुद्धि मुँब् ग।
ह्रोंसइ पोंबै आछ्याँबै ताँइ लमा दुष्ट म्हि ङोर फेम्, दिलेया ठिक के लबै म्हि बिस्याँ दुःखउँइँले जोगेम्।
खैच्हिजिले आपोंबै म्हिए छ्हर बिब् धों तम्, सुँर तो खमुँ चन् पोंबै म्हि नास तयाम्।
सोजो म्हिइ आछ्याँबै केमैं आल; आछ्याँबै के आलब्मैंइ छेनाले छ्ह थोल् खाँम्।
सैब नेरो सोल् लबै शक्ति लेर मुँ, खैलि पोंइमु, चमैंइ चए रो चब्मुँ।
खाबज्यै या “ङइ ठिक के लइमुँ” बिमुँ, दिलेया ह्रोंसए सुँइ तो योंमुँ चन् पोंम् बिस्याँ चइ ह्रोंसलाइन लुम्। छाबै म्हिइ ठिक के ललैया चइ लबै के फाकर्न तम्।