25 च्हैंब् मैंब् आलल्ले परमेश्वरए मिंर भक्कल लस्याँ लिउँइँ पछुत खल् त्हुम्।
ताँ थेब् भन्दा ओंसों ज्वाफ पिंबै म्हि आमादु ग; छाबै म्हि फापिन् तम्।
ह्रोंसइ पोंबै ताँइन आमादुल न्होह्रों तम्; ह्रोंसइ पोंबै ताँइ लमन् च ङोर फेम्।
“‘क्हेमैंइ स्योलिबै कसम आचद्। बरु याहवेहने लबै भकल पूरा लद्,’ बिसि स्योंम्बै म्हिमैंने बिबै ताँ या क्हेमैंइ थेइमुँ।