6 तलेबिस्याँ याहवेहजीन् म्हिमैंलाइ बुद्धि पिंम्, खीए सुँउँइँले ज्ञान बुद्धिए ताँमैं त्होंम्;
क्हिजी ल्हैदिबै केमैंउँइँलेन् ङइ च्हैब् मैंब् लल् खाँबै शक्ति योंइमुँ; छतसि ताँन् आछ्याँबै के लबै घ्याँमैं ङइ पिवाल् खाँइमुँ।
ङलाइ क्होल् खाँबै शक्ति पिंन्, धै ङइ क्हिए ठिमर्बै ताँमैं म्हाँदिब्मुँ; धै ङए खों न्होंउँइँलेन् ङ ङिंब्मुँ।
क्हिए ताँमैं खोंयोंन् बिलै ङए सैंर थेंइमुँ, च ताँमैंइन ङए शत्तुरमैं भन्दा ङ बुद्धि मुँब लमिंम्।
याहवेहए ठिम खोट आरेब मुँ, च ठिमइ सैं सिब्मैंलाइ भों पिंम्। खीजी बिबै ताँमैं भर लल् खाँब मुँ, आह्र आसेब्मैंलाइ च ताँइ बुद्धि पिंम्।
याहवेहए ठिममैं ठिक मुँ, खीजी ल्हैदिबै के लइ बिस्याँ सैं तोंल् योंम्। याहवेहजी बिबै ताँमैं ठिक मुँ, च ताँमैंइ ङ्योए न्ह मि थोंमिंम्।
क्ह्रोंसेंन क्हिजी ङए खों छ्याँब् तरिगे ङ्हाँम्, छतसि क्हिजी ङए सैंर ज्ञान-बुद्धिए ताँमैं झोंमिंम्।
अरू ह्रेंमैंलाइ दु:ख पिंबै परमेश्वरजी दण्ड आपिं रो वा? म्हिमैंलाइ लोमिंबै परमेश्वरने बुद्धिए खाँचो तम् रो वा?
ङइ चलाइ परमेश्वरए प्ल्हजी प्लिंसि ह्रब सेब नेरो ताँन् खालर्बै के लल् ह्रबै सिप पिंइमुँ।
तलेबिस्याँ चइ बिबै ताँमैं क्हिए ल्हागिर बत्ति ग, धै लोदा सैंदाए ताँमैं क्हिलाइ घ्याँ तेंबै ह्वे ग, धै बानि छ्याँब् तरिगे बिसि हौदिमा छ्याँबै छ्ह थोबर क्हिलाइ घ्याँ उँइँम्।
तलेबिस्याँ ङइ क्हेमैंलाइ छाबै ज्ञान बुद्धिए ताँ पोंल् पिंब्मुँ, च ताँ पोंमा चमैंइ क्हेमैंए ताँए ज्वाफ पिंल् खाँरिब् आरे, क्हेमैंए ताँ थोल् खाँरिब् आरे।
‘ताँन् म्हिमैंलाइ परमेश्वरजीन् लोमिंब्मुँ,’ बिसि अगमबक्तामैंइ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिथेंइँमुँ। धै परमेश्वर आबाजी बिबै ताँ थेब्मैं नेरो लोब्मैं ङ ङाँर खम्।
तलेबिस्याँ ताँन् छ्याँबै दान बरदानमैं त्हिंयाँ नेरो लयाँ बनेबै परमेश्वरउँइँले युम्। तलेबिस्याँ खी खोंयोंइ ङ्हरि कुरि आत।
क्हेमैंए न्होंर खाबलाज्यै बुद्धि चैदिस्याँ ह्रिस आखल्ले सैं तों-तोंदै पिंबै परमेश्वरने ह्रिरिगे। छले ह्रिस्याँ खीजी पिंब्मुँ।