2 क्हिए न्हेमेइ बुद्धिए ताँ थेइ बिस्याँ, क्होल् त्हुबै ताँमैंउँइँ क्हिए सैं छेनाले ल्हैदिस्याँ,
छतसि ङिइ बुद्धि योंल् खाँरिगे बिसि ङिए छ्ह कति रिंन्ठि मुँ बिसि ङिलाइ लोमिंन्।
आक्ह्रिबै म्हि लोबए लिलि प्रम्; धै छाबै म्हिइ क्ह्रिल् खाँबै ताँमैं थोम्।
बुद्धिए ताँमैं क्होबै ल्हागिर क्हिइ ङने ह्रिस्याँ, क्होल् खाँबै शक्ति योंबै ल्हागिर थेबै कै तेसि ह्रिस्याँ,
अर्थिए ताँमैं क्हिए सैंर थेंन्, धै क्हिए न्हइ ज्ञान योंबै ताँमैं छेनाले थेद्।
ओ च्ह-च्हमिमैं, ह्रोंसए आबाए अर्ति ङेंन्, आबाए अर्ति सैंर थेंरिद्। छलस्याँ च्हैंब् मैब् लल् खाँब्मुँ।
ओ ङए च्ह, ङए ताँमैं सैंर थेंन्; ङइ बिबै ताँमैं छेनाले थेद्।
आगुए प्ह्रेंस्योने प्रबै म्हि आमादु ग; चइ ह्रोंसन् नास लवाम्!
“न्ह मुँब्मैंइ थेरिगे।”
चर्बै यहूदीमैं थेसलोनिकाथेंमैं भन्दा स्वाब मुँल: चमैंइ परमेश्वरए ताँ बेल्ले छ्याँब ङ्हाँसि सैंर किंइ, धै चु ताँमैं पावलइ बिबै ताँने क्ह्रिम् उ आक्ह्रि बिसि त्हिंइ ह्रोंसे परमेश्वरए छ्वेर्बै ताँमैं खेसि क्होल् म्हैमल।