17 आयो-आख्युब्मैंलाइ पिंब याहवेहलाइ खि पिंब् ग, धै खाबइ तो लइमुँ चए इनाम खीजी पिंब्मुँ।
याहवेहजी चए रक्षा लब्मुँ, धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंसि चलाइ जोगेमिंब्मुँ; च ह्युलर मुँमै या खीजी चलाइ आशिक पिंब्मुँ; धै चलाइ शत्तुरमैंए योर पिरिब् आरे।
भों आरेब्मैं नेरो ङ्हाँदुमैंए फिर चइ ल्हयो खब्मुँ, धै ङ्हाँदुमैंए ज्यु जोगेमिंब्मुँ।
छ्याँबै ताँमैं पोंमा म्हिमैंइ छ्याँ-छ्याँब सैमैंन् योंब्मुँ, धै म्हिमैंइ खैबै के लइमुँ छाबन् इनाम योंब्मुँ।
ह्रोंसए ङ्हेब्-ट्हुब्मैंलाइ हेल लबै म्हिइ पाप लम्, दिलेया आयोंब्-आख्युब्मैंए खाँचो टार्दिमिंबै म्हिइ आशिक योंम्।
ङ्हाँदुमैंलाइ क्र ओल् आपिंब्मैंइ चमैंलाइ बनेबै परमेश्वरलाइ मान आल, दिलेया आयों-आख्युब्मैंए खाँचो टार्दिमिंबै म्हिइ परमेश्वरए मान लमुँ।
आयों-आख्युब्मैंलाइ पिंबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ चइ ह्रोंसए चबै सैमैं ङ्हाँदुमैंलाइ चुमिंम्।
ङ्हाँदुमैंलाइ पिंबै म्हिल तो सैरैया आयों-आख्युब तरिब् आरे, ङ्हाँदुमैंलाइ आपिंबै म्हिए फिर सराप खब्मुँ।
ब्याज ल्हें किंसि ह्रोंसए सै न्होर ल्हें लबै म्हिइ ङ्हाँदुमैंए फिर ल्हयो खबै म्हिए ल्हागिर सै न्होर खुम्!
“छबिमा म्रुँइ चमैंने बिब्मुँ, ‘क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ ङए अलि-अङाँमैं न्होंर्बै धाँसे च्योंबै म्हिलाइ तो-तो लइ, च क्हेमैंइ ङलाइन लब् ग।’
ह्रोंसने मुँबै सैमैं अरूलाज्यै या पिंन् छलस्याँ खाँदि-खाँदिसि, म्युरुरुले ङेयाल्ले परमेश्वरजी झन् ल्हें सैमैं क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ। क्हेमैंइ खैले क्होंएँसि पिमुँ, छलेन परमेश्वरजी क्हेमैंलाज्यै या क्होंएँसि पिंब्मुँ।”
ङइ क्हेमैंउँइँले भेटि म्हैब आङिं, क्हेमैंइ ङलाइ ल्होमिंबइले क्हेमैंइ ल्हें आशिक योंरिगे बिब ङए सैं मुँ।
क्हेमैंइ छ्याँबै के लइमुँ, क्हेमैंइ परमेश्वरलाइ म्हाँया लइमुँ बिब उँइँबै ल्हागिर खीए म्हिमैंलाइ ल्होरिइमुँ, अझै क्हेमैंइ ल्होरिमुँ। क्हेमैंइ लबै छ्याँबै के परमेश्वरजी म्लेरिब् आरे, तलेबिस्याँ खीजी ठिक निसाफ लम्।