3 आछ्याँबै के लबै दुष्ट म्हि फापिल् तम्, धै छाबै म्हिलाइ खाबज्यै म्हि आल, चलाइ खाबज्यै आक्वें।
म्हिमैंइ प्ह्रमा ङए सैं चोयाइमुँ, धै ङए सैं बेल्ले नइमुँ। ङए फिर ल्हयो खब्मैं खाबै मुँ उ बिसि म्हैइ, दिलेया खाबै आरेल, धै सैं क्होल् लमिंब्मैं या खाबै मुँ उ बिसि ङइ म्हैइ, दिलेया खाबै आयों।
तलेबिस्याँ क्हिए धिं ङलाइ बेल्ले म्हाँया खम्, क्हिलाइ गाल् केब्मैंए गाल् ङए फिर तइमुँ।
थेब् प्हैंस्याँ फापिल त्हुम्, दिलेया थेब आप्हैंब्मैंने बुद्धि तम्।
ठिक के लबै म्हिइ स्योर ताँ आपों, दिलेया दुष्ट म्हिइ फापिन् तबै ताँ पोंसि इजेत वाम्।
आमादुमैंइ ताँ क्होदा आङ्हाँ; चमैं ह्रोंसए ताँ फिर लल् योंस्याँ मत्त्रे सैं तोंम्।
बुद्धि मुबै म्हिए ताँमैं माँ ङ्युइ धों ग; धै क्होबै म्हिए ताँमैं मुल् त्होंसि बग्दिब स्यों धों तब् ग।
आगुलाइ प्ह्रब्मैं बैरु तेवाद्; छलस्याँ प्होंगि तब, गाल् केब, सैं नबै ताँमैं नुयाम्।
दुष्टमैं ल्हें तमा पापै केया ल्हें ततै ह्याम्, दिलेया ठिक के लब्मैंइ चमैं नास तयाब् म्रोंब्मुँ।
क्हेमैंइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबइले म्हिमैंइ क्हेमैंए आब्रु वास्याँ सैं तोंन्, तलेबिस्याँ छाबै त्हेर ताँन् भन्दा थेबै मान मुँबै परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह क्हेमैंने तब्मुँ।
तारे क्हेमैं खेंमैं प्रबै आछ्याँबै घ्याँर आप्रब् म्रोंसि चमैं प्लेटोयाम्, धै क्हेमैंए फिर आछ्याँबै ताँमैं लम्।