24 च्हैंब् मैंब् लल् खाँबै म्हिइ लबै के छ्याँब तम्, दिलेया आमादुमैंइ बिस्याँ आङिं आङिंबै सैमैं मत्त्रे ङ्ह्योप्रम्।
ङए मिइ केर आफेबै सैमैं ङ्ह्योल् आपिंन्; क्हिए ताँइ बिब् धोंलेन् ङए रक्षा लमिंन्।
आगु प्ह्रबै म्हि ह्रब्-सेब् तल् म्हैलेया आत, दिलेया बुद्धि मुँबै म्हिइ च्हैंब् मैंब् लल् खाँम्।
ताँ क्होबै म्हिइ ज्ञानए ताँ म्हैम्, दिलेया आमादुमैंए सुँइ आछ्याँबै ताँमैं पोंम्।
आमादु च्हइ ह्रोंसए आबालाइ शोक तल् लम्, धै आमालाइ पिर तल् लम्।
तिस्याँदे ल्हागिर सै न्होर योंम्; दिलेया नुयाम्, तलेबिस्याँ चल प्ह्यामैं प्ह्यामुँ धै क्रोवे धोंले मुउँइँ प्हुरयाम्।
खाबज्यै परमेश्वरजी बिब् धोंले के लदा ङ्हाँम् बिस्याँ, ‘ङइ लोमिंबै ताँ परमेश्वरउँइँले युब् उ, ह्रोंसए सैंर मैंसि पोंब् जा’ बिसि चइ सेब्मुँ।
तलेबिस्याँ चु ह्युलर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं, अथवा ज्युउँइँले खबै आछ्याँबै इच्छामैं, लोब लब, नेरो थेब् प्हैंब, छाबै ताँ परमेश्वर आबाउँइँले खब आङिं, चु ह्युलउँइँले खबै आछ्याँबै सैमैं ग।