18 तोन् तोर्न थेब् प्हैंबै म्हि नास तयाब्मुँ, अरूमैंलाइ तो धोंइ आङ्हाँबै म्हिल मि-क्ह्रन् म्हयाब्मुँ।
छले मोर्दकैइ च्हि तुँसि चलाइ आफ्योबै ताँ सेसि हामान बेल्ले ह्रिस खइ।
झाइले हामान न्होंर खमा, म्रुँइ चने “म्रुँइ ह्रोंसए सैंउँइँलेन् मान् इजेत पिंदा ङ्हाँबै म्हिए ल्हागिर तो लल् त्हुमुँ?” बिसि चने ङ्योएइ। छबिमा “म्रुँइ मान् इजेत पिंबै म्हि ङ बाहेक् अरू खाब् मुँलै?” बिसि हामानइ मैंइ।
म्रुँइ छबिमा मोर्दकैलाइ च्योब् बिसि क्योबै त्होर चमैंइ हामानलाइन च्योवाइ। च लिउँइँ बल्ल म्रुँए ह्रिस म्हइ।
थेब् प्हैंस्याँ फापिल त्हुम्, दिलेया थेब आप्हैंब्मैंने बुद्धि तम्।
प्होंगि मिदा ङ्हाँबै म्हिइ पाप के लम्, धै ङम् ङन् ग बिसि प्हैंबै म्हिइ ह्रोंसल्न न्होह्रों लम्।
तोन् तोर्न थेब् प्हैंबै म्हि नास तयाब्मुँ, कुरबै म्हिइ मान योंब्मुँ।
तोन् तोर्न थेब् प्हैंबै म्हि कुरल् त्हुम्; दिलेया कुरबै म्हिइ मान योंब्मुँ।
याहवेहलाइ म्हाँदिब आछ्याँबै के-ति पिब् ग। थेब् प्हैंब, शेखि लब, आछ्याँब् मैंब नेरो स्योलिबै ताँ पोंब्मैंलाइ ङइ आखो।
दिलेया पत्रुसइ “ङइ च म्हि सेन् आसे बिसि ह्रोंसलाइन सराप पिंदै कसम चबर होंइ।” छ बिबै तोदोंन् नग भाले ओरइ।
न्हिम्तो लबै म्हिइ क्हिने ‘चु क्ल्ह्योर चु म्हि क्हुँल् पिंन् बिस्याँ’ क्हि फापिन् तसि ताँन् भन्दा च्योंब्मैंए क्ल्ह्योर क्हुँल् त्हुब्मुँ।
च ठिक ताँ मुँ, दिलेया चु मैंन्: चमैंइ बिश्वास आलबइले परमेश्वरजी चमैंलाइ चोवाइ। छलेन क्हेमैंइ बिश्वास लसिन् मत्त्रे टिल् योंइमुँ। छतसि थेब् आप्हैंन्, बरु न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्।
छतसि भर्खर बिश्वास लबै म्हि चिबए ल्हागिर आत्हाँरिगे, तलेबिस्याँ छाबै म्हि चिब तल् पिंइबिस्याँ, च थेब् प्हैंसि दुष्टइ योंबै दण्ड चज्यै या योंब्मुँ।