12 ठिक के लबै म्रुँइ खोंयोंइ ग्याल्स लम्, तलेबिस्याँ छाबै म्रुँइ आछ्याँबै के तिफुँइ आखो।
म्रुँ बेल्ले भोंब मुँ, ठिक निसाफ खीजी खोम्। क्हिजी खाबै आफेलल्ले निसाफ लमुँ; याकूबए सन्तानमैंए फिर क्हिजी ठिक निसाफ नेरो ठिक के लइमुँ।
ठिक के लबै म्हिमैंइ पोंबै ताँ थेसि म्रुँ सैं तोंम्, धै क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंब्मैंलाइ म्रुँइ खोम्।
सल्ला किंसि चाँजो लद्; सल्ला मदो आलल्ले ल्हडेंर आह्याद्।
आछ्याँबै म्हिमैं म्रुँउँइँले बैरु तेवाद्, धै चए ग्याल्स भोंब तब्मुँ।
ठिमइ बिब् धों आलबै म्हिए प्राथना याहवेहजी आखो।
ङ्हाँदुमैंए ल्हागिर छेनाले निसाफ लमिंबै म्रुँए ग्याल्स खोंयोंइन भोंब् तरिम्।
ठिक निसाफ बनेबै म्रुँइ ह्युल भोंब् लम्, दिलेया मुइए फिर मि ङ्ह्योब्मैंइ ह्युल न्होंवाम्।
दिलेया धिं क्ल्हेए सैंर्बै ताँ आक्होसि ल्हें सजैं योंल् त्हुबै के लनाबिलेया चइ च्युगुदे मत्त्रे सजैं योंब्मुँ। परमेश्वरजी ल्हें आशिक पिंब्मैंउँइँले ल्हेंन् ह्रिब्मुँ, छलेन ल्हें सैए जिम्मा पिंब्मैंउँइँले झन ल्हें किंब्मुँ।
ङइ स्वर्ग थोंब् म्रोंइ। चर फोस्रे ब्योंबै घोडा घ्रि मुँल। च घोडाए फिर क्रेबै म्हिए मिं “भर लल् खाँब नेरो क्ह्रोंसेंन” बिब् मुँल। खीजी ठिक निसाफ लम्, ठिक निसाफ लबै ल्हागिर खीजी ल्हडें लम्।