30 लिथों ङ्होथो तब्मैं म्रोंमा सैं तोंम्, धै छ्याँबै सँउँसर थेल् योंमा भों खम्।
ओ याहवेह, क्हिए छ्याँबै बयन लल् ह्रब्मैं आशिक योंम्, चमैं क्हिए ल्हयोए ह्वेर प्ररिम्।
न्हुँ लबै म्हि भों आखन् तम्, दिलेय छ्याँबै ताँइ म्हिलाइ सैं तोंल् लम्।
ठिक के लबै म्हि चारबै बत्ति धों तब् ग, दिलेया दुष्ट म्हिमैंए बत्ति बिस्याँ सैवाब्मुँ।
दुष्ट म्हिमैंउँइँले याहवेह ह्रेंगो टिम्, दिलेया ठिक के लब्मैंए प्राथना खीजी थेम्।
लोदा सैंदाए ताँ थेबै म्हि बुद्धि मुँब्मैंए थु ग।
सैंर सन्तोक मुँस्याँ नलेया सब् धोंन् ङ्हाँम्; दिलेया सैंर पिर मुँस्याँ ह्रिब्मैं ङ्युयाम्।
ङ्युँबै क्युइ क्यु पिब सल् लब् धोंले ह्रेंगोउँइँले खबै छ्याँब सँउँसर तम्।
छ लइबिस्याँ क्हिए ह्रिब भोंब तब्मुँ। धै क्हि नब्-छब् तरिब् आरे।
च सहरर मि म्रोंबै ल्हागिर त्हिंयाँ नेरो लयाँ आचैदि, तलेबिस्याँ परमेश्वरए ह्वे चए फिर चारमुँ, च सहरर्बै बत्ति क्यु च्हजन् ग।
च सहरर खोंयोंइ या म्हुँइँस तरिब् आरे। छतसि चमैंलाइ बत्ति नेरो त्हिंयाँ चैदिरिब आरे, तलेबिस्याँ याहवेह परमेश्वरए ह्वेजीन् चमैंए मि म्रोंल् लमिंब्मुँ। धै म्रुँइ लब् धोंले चमैंइ खोंयोंइ या ग्याल्स लब्मुँ!