29 दुष्ट म्हिमैंउँइँले याहवेह ह्रेंगो टिम्, दिलेया ठिक के लब्मैंए प्राथना खीजी थेम्।
ओ याहवेह, क्हि तले ह्रेंगो राल? ङए फिर दुःख तमा क्हि तले लोइ टिल?
याहवेह बेल्ले थेब मुँलेन थेब् आप्हैंब्मैंलाइ खीजी ङ्ह्योम्, दिलेया थेब् प्हैंब्मैं बिस्याँ खीजी ह्रेंगोउँइँलेन् ङो सेम्।
चमैंइ ल्होमिंन् बिसि ग्वार ह्रिइ, दिलेया चमैं जोगेमिंब खाबै आरेल। चमैंइ याहवेहने या ग्वार ह्रिइ, दिलेया खीजी चमैंने तोइ ज्वाफ आपिं।
क्हिउँइँले ह्रेंगो तब्मैं सियाब्मुँ; क्हिलाइ बिश्वास आलसि पिवाब्मैं क्हिजी नास लम्।
“च त्हेर क्हेमैंइ ङने ग्वार ह्रिब्मुँ, दिलेया ङइ थेरिब् आरे; चमैंइ दु:खले ङ म्हैप्रब्मुँ दिलेया चमैंइ ङ स्यारिब् आरे।
लिथों ङ्होथो तब्मैं म्रोंमा सैं तोंम्, धै छ्याँबै सँउँसर थेल् योंमा भों खम्।
दुष्ट म्हिइ पिंबै ख्रो याहवेहजी आखो, दिलेया सोजो म्हिइ लबै प्राथना थेसि खी सैं तोंम्।
“छतसि चुमैंइ खोंयोंइ आखाँबै दण्ड योंब्मुँ, दिलेया ठिक के लब्मैंइ बिस्याँ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।”
परमेश्वरजी पापिमैं ताँ आथे, दिलेया परमेश्वरने ङ्हिंसि खीए मान लब्मैं नेरो खीजी बिब् धोंले के लब्मैंए ताँ परमेश्वरजी थेम् बिसि ङ्योइ सेइमुँ।
तलेबिस्याँ ठिक के लब्मैंलाइ परमेश्वरजी छेनाले छैं लरिमुँ, धै न्ह क्रोंले खीजी चमैंए प्राथना थेमुँ, दिलेया आछ्याँबै के लब्मैंलाइ खीजी बिरोधर लम्।”