16 प्लबन् तलेया सैं खैता-खैता तब् भन्दा ङ्हाँदु तलेया याहवेहलाइ म्हाँदिब छ्याँब् ग।
दुष्टमैंने मुँबै ल्हें सै न्होर भन्दा ठिक के लब्मैंने मुँबै च्युगुदे सै छ्याँब ग।
याहवेहए आशिकइ क्हि प्लब तम्, धै क्हिए फिर दु:ख तल् पिंरिब् आरे।
आगुइ ह्रुगुदिब्मैं खोंयोंन् बिलै दुःखन् योंरिल् त्हुम्, दिलेया सैं तोंरिल् योंब्मैं खोंयोंन् बिलै छिं ङ्हाँल् योंब्मुँ।
अनिया लसि कमैबै ल्हें सै न्होर भन्दा ठिक के लसि योंबै च्युगुदे सै न्होर छ्याँब् ग।
प्होंगि कैगि तबै धिंर सेने कैं चब् भन्दा क्ह्रिसि पैंगु प्रोलि चब छ्याँब् ग।
छलु म्हिलु लसि प्लब् भन्दा ठिक के लसि ङ्हाँदु तब छ्याँब ग।
दिलेया खाबइ ह्रोंसने तो मुँ च सैर्न सन्तोकले परमेश्वरए के लमुँ चन् प्लब् तम्।