29 युनन् ह्रिस आखबै म्हि बुद्धि मुँबै म्हि ग, दिलेया युनन् ह्रिस खबै म्हि आमादु ग।
युनन् ह्रिस खबै म्हिइ न्होह्रों तबै के लम्, धै छलु म्हिलु लबै म्हि खाबज्यै आखो।
जनता ल्हें तस्याँ म्रुँइ मान इजेत योंम्, दिलेया जनता आरेस्याँ म्रुँए शासन नास तयाम्।
युनन् ह्रिस खबै म्हिइ प्होंगि तल् लम्, दिलेया युनन् ह्रिस आखबै म्हिइ प्होंरिबै म्हिमैं क्ह्रिल् लम्।
ल्हडेंर नेबर ह्याबै म्हि भन्दा युनन् ह्रिस आखबै म्हि थेब ग, ह्रिस थाम्दिल् खाँबै म्हि सहरलाइ ट्होबै म्हि भन्दा थेब् ग।
बुद्धि मुँबै म्हिइ ल्हें आपों, धै च्हैब् मैंब् लल् खाँबै म्हि युनन् ह्रिस आख।
च्हैंब् मैंब् लल् खाँबै म्हिइ ह्रिस थाम्दिल् खाँम्, आगुइ सैं नल् ललेया तोइ आङ्हाँब चए ल्हागिर छ्याँब ग।
ह्रोंसए सैंलाइ अधीनर थेंल् आखाँबै म्हि गारा आझोंबै सहर धों तब् ग।
आतुरले अदालतर आह्याद्; तलेबिस्याँ क्हिए ङ्हेब्-ट्हुब्मैंइ लिउँइँ फापिन् लइबिस्याँ क्हिइ तो लमुँ?
बुद्धिए ताँमैं थेबै सै धों ङ्हाँन्, चइ क्हिए न-मि थेब् लब्मुँ; चलाइ म्हैद्, छलस्याँ चइ क्हिए आब्रु थेंब्मुँ।
ङए खर्गु नोद्, धै ङने बालु लोद्, तलेबिस्याँ ङ ताँनए फिर ल्हयो खम्, धै ङ थेब् आप्हैं। छतसि क्हेमैंए सैंर छिं ङ्हाँल् योंब्मुँ।
ङ्ह्योब् लिब्मैंइ खीने स्योर तेना बिब् सेसि हेरोद बेल्ले ह्रिस खइ। चइ मुसारा म्रोंबै त्हे च ङ्ह्योब् लिब्मैंने ङ्योएसि ओंसोंन् था सेल् खाँल। छतमा चमैंइ बिबै त्हे मैंसि हेरोदइ बेथलेहेम नेरो च खागुबै नाँसजरेबै ङ्हिंदि न्होंर्बै मुँयुँ कोलोमैं ताँन् सैबर ल्हैदिइ।
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, क्हेमैं ताँनइ चु ताँ सेल् त्हुम्, ताँन् म्हिमैं छिट्ले ङेंब, क्हैल्ले पोंल् त्हुम्, धै युनन् ह्रिस खल् आत।