5 ठिक के लबै म्हिइ स्योर ताँ आपों, दिलेया दुष्ट म्हिइ फापिन् तबै ताँ पोंसि इजेत वाम्।
स्योलिबै ताँमैंर ङ धोंइ आङ्हाँ, छाबै ताँमैं ङइ आखो, दिलेया क्हिए ठिम ङइ खोम्।
प्ल्हेगु म्हिइ ल्हें सै म्हैलेया चइ तोइ आयों, दिलेया भोंन्ले के लबै म्हिइ तोन्दोंरि योम्।
आछ्याँबै के लबै दुष्ट म्हि फापिल् तम्, धै छाबै म्हिलाइ खाबज्यै म्हि आल, चलाइ खाबज्यै आक्वें।
ह्रब्-सेबै म्हिइ मान इजेत योंम्, दिलेया आमादुमैंलाइ बिस्याँ फापिन् लवाब्मुँ।
स्योर तेब नेरो लुबै ताँमैं ङउँइँले ह्रेंगो थेंमिंन्; धै ङ ङ्हाँदु आलमिंन्, प्लबै या आलमिंन्; दिलेया ङए ल्हागिर चैदिबै चबै सै पिंन्।
ह्रिस खल्ले ङ्ह्योबै मि, स्योलिबै ताँ पोंबै ले, छ्याब आरेबै म्हि सैबै यो,
छतसि तारे पिरु स्योर आतेद्। ङ्यो ताँन् प्रभु येशू ख्रीष्टए ज्युए भागमैं ग। छतसि ह्रोंसए बिश्वासी अलिमैने क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंल् त्हुम्।
घ्रिइ घ्रिने स्योर आतेद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ ह्रोंसए ओंसोंबै आछ्याँबै बानि नेरो चइ लरिबै आछ्याँबै केमैं पिवाल् खाँइमुँ।
दिलेया ङ्हिंब्मैं, येशूए फिर बिश्वास लबर फा पिब्मैं, छेरन् तबै के लब्मैं, म्हि सैमैं, ब्यभिचार लब्मैं, फाफुइ लब्मैं, कु पूजा लब्मैं नेरो स्योर्गुमैं ताँन् प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्योर ह्याल् त्हुब्मुँ। चर बारुद नेरो लुँरिबै मिए होंल्दों मुँ। चु प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्यो ग।”