3 खैच्हिजिले आपोंबै म्हिए छ्हर बिब् धों तम्, सुँर तो खमुँ चन् पोंबै म्हि नास तयाम्।
ओ याहवेह, ङए सुँइ आछ्याँबै ताँ पोंल् आपिंन्, ङए म्हदिइ आछ्याँबै ताँ पोंल् आपिंन्।
ह्रोंसए लेइ आछ्याँबै ताँ आपोंन्, धै ह्रोंसए म्हदेइ स्योर आतेद्,
“ङइ तो के ललेया च्हैंसि मैंसि छेनाले लब्मुँ, धै ङए सुँज्यै या आछ्याँबै ताँमैं पोंरिब् आरे। दुष्ट म्हिमैंए उँइँर ङ तोइ ताँ पोंरिब् आरे,” बिसि ङइ बिल।
बुद्धि मुँबै म्हिइ ज्ञान बुद्धिए ताँमैं सैंर थेंम्, दिलेया बुद्धि आरबै म्हिए सुँइ नास तबै ताँ पोंम्।
ताँ ल्हें पोंमा आछ्याँबै तल् खाँम्, दिलेया च्हैंसि मैंसि पोंबै म्हि बुद्धि मुँब् ग।
ताँ क्होबै म्हिइ अर्थि बुद्धिए ताँ ङिंम्, दिलेया ल्हें पोंबै आमादु नास तयाम्।
ह्रोंसइ पोंबै आछ्याँबै ताँइ लमा दुष्ट म्हि ङोर फेम्, दिलेया ठिक के लबै म्हि बिस्याँ दुःखउँइँले जोगेम्।
प्ल्हेगु म्हिइ ल्हें सै म्हैलेया चइ तोइ आयों, दिलेया भोंन्ले के लबै म्हिइ तोन्दोंरि योम्।
आमादुइ ह्रोंसलाइन न्होह्रों तल्ले पोंमुँ, दिलेया बुद्धि मुँबै म्हिइ पोंबै ताँइ चमैंलाइ जोगेम्।
सैब नेरो सोल् लबै शक्ति लेर मुँ, खैलि पोंइमु, चमैंइ चए रो चब्मुँ।
ह्रोंसइ पोंबै ताँइन आमादुल न्होह्रों तम्; ह्रोंसइ पोंबै ताँइ लमन् च ङोर फेम्।
ताँ प्ह्रेबै म्हिइ बिल् आतबै ताँमैं बिप्रम्; छतसि ताँ प्ह्रेप्रबै म्हिने आप्रद्।
सुँइ खैच्हिजिले आपोंइ बिस्याँ ह्रोंसए फिर दुःख तबइले जोगेम्।
खाबज्यै या “ङइ ठिक के लइमुँ” बिमुँ, दिलेया ह्रोंसए सुँइ तो योंमुँ चन् पोंम् बिस्याँ चइ ह्रोंसलाइन लुम्। छाबै म्हिइ ठिक के ललैया चइ लबै के फाकर्न तम्।