14 बुद्धि मुँबै म्हिइ लोमिंबै ताँ छ्ह योंब मुल् ग, चइ लमा च कालाए ङोउँइँले स्योरखम्।
कालए छोइ ङलाइ फैइ; क्रोंर्बै दुःख ङ फिर खइ; दुःख नेरो शोक ङलाइ प्लेइ।
क्रोंर्बै छोमैंइ ङ फैवाइ, कालए ङोइ ङए घ्याँ थोइ।
ठिक के लबै म्हिइ पोंबै ताँमैंइ छ्याँबै घ्याँर डोरेम्, दिलेया दुष्ट म्हिइ पोंबै ताँइ आगुलाइ न्होह्रों लम्।
याहवेहने ङ्हिंबै म्हिइ छ्ह खैले थोल् त्हुम् बिब था सेम्, छतसि कालए ङोउँइँले च फ्रेल् खाँम्।
बुद्धि मुँबै म्हि छ्याँबै घ्याँर प्रसि कैंडो कैंडो ह्याम्, बुद्धिइ चलाइ नर्गर ह्याबउँइँले जोगेम्।
सोजो म्हिइ आछ्याँबै केमैं आल; आछ्याँबै के आलब्मैंइ छेनाले छ्ह थोल् खाँम्।
च्हैंब् मैंब् लल् खाँबै म्हिलाइ बुद्धिइ छ्याँबै घ्याँर डोरेम्; दिलेया आमादुमैंइ ह्रोंसए न्होह्रों तबै के ह्रोंसइन लम्।
भर पर्दिल्ले छ्ह थोद्, धै परमेश्वरजी क्हिए पाप क्षमा लब्मुँ, धै याहवेहजी बिब् ङिंस्याँ क्हिला तोइ न्होंह्रो आत।
तलेबिस्या ङउँइँलेन् क्हिइ ह्रिंबै छ्ह योंब्मुँ, धै क्हि खिब् माँब् तन् समन् सोब्मुँ।