12 आशा थेंबै सै आयोंमा सैं सिम्, दिलेया सैर मैंब् धों तमा भों खम्।
याकूबइ योसेफने बिइ, “क्हिए लि म्रोंल् योंसि क्हि सोगों मुँब ङइ सेइ। छतसि तारे ङ सन्तोकले सिल् खाँब्मुँ।”
ओ याहवेह, ङइ ग्वार ह्रिब युनन् थेमिंन्, ङए सैं खैता-खैता तइमुँ! ङने बालु क्हिए लि आलोमिंनु, आस्याँ ङ क्रोंर फेनेब्मैं धोंन् तब्मुँ।
ङ ठिक के लसि क्हिए लि ङ्ह्योब्मुँ, धै छोरमा ङ क्हिलाइ म्रोंसि सैं तोंब्मुँ।
ल्होमिंन् बिसि ओरन-ओरन ङ नारइमुँ; ङए म्लोंगो कारयाइमुँ। ङए परमेश्वरए घ्याँ ङ्ह्योन-ङ्ह्योन् ङए मि छेनाले म्रोंल् आखाँब् तइमुँ।
ठिक के लबै म्हिइ छ्याँबै छ्ह थोब्मुँ, धै म्हिमैंलाइ छ्याँबै घ्याँर डोरेल् खाँबै म्हि बुद्धि मुँब् ग।
छलु म्हिलु लसि खुबै सै न्होर तिस्यार्न नुयाम्, च्युगु-च्युगु लसि खुबै सै न्होर ल्हें ततै ह्याम्।
सल्ला आकिंबै म्हिइ नौसन् ब्येहोर्दिल् त्हुँम्, दिलेया बिब् ङिंबै म्हिइ इनाम योंम्।
ह्रोंसल् बिब् धों तमा सैं तोंमुँ, दिलेया आछ्याँबै केमैं पिब आमादुमैंलाइ छ्याँब आङ्हाँ।
बुद्धि ख्वेब्मैंए ल्हागिर च छ्ह योंबै सिंधुँ ग; च क्हाब्मैंइ आशिक योंम्।
छलेन तोगो क्हेमैंलाइ शोक तमुँ। दिलेया ङ धबै क्हेमैंने त्होयुमा क्हेमैंए सैं बेल्ले तोंब्मुँ। धै खाबज्यै क्हेमैंलाइ सैं आतोंल् लल् खाँरिब् आरे।
“पबित्र प्ल्हजी बिश्वासीमैंने बिबै ताँ न्ह मुँब्मैंइ छेनाले थेरिगे। “शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तब्मैंलाइ परमेश्वरए बगैंचार मुँबै छ्ह पिंबै सिं धुँर्बै रोमैं ङइ चल् पिंब्मुँ।”
सहरए म्हाँजोर्बै घ्याँ तसि स्यों प्ररिल। च स्योंए रेर छ्ह पिंबै सिं धुँ मुँल। च धुँर सालर्बै च्युसे ङ्हिं म्हैनन् च्युसे ङ्हिं खालर्बै रोमैं रोमल। च सिंधुँए प्हो ह्रें-ह्रेंमैंलाइ सल् लबै ल्हागिर मुँल।