11 छलु म्हिलु लसि खुबै सै न्होर तिस्यार्न नुयाम्, च्युगु-च्युगु लसि खुबै सै न्होर ल्हें ततै ह्याम्।
क्हिइ ह्रोंसइन के लसि चब्मुँ; क्हिए फिर आशिक युब्मुँ धै छ्याँब तब्मुँ।
अनिया लसि कमैंबै सै न्होर तोइ केर् आफे, दिलेया ठिक के लसि छ्ह थोस्याँ क्हि कालउँइँले फ्रेम्।
थेब् प्हैंस्याँ प्होंगि मत्त्रे तम्, दिलेया सल्ला किंस्याँ ह्रब्-सेब् तम्।
आशा थेंबै सै आयोंमा सैं सिम्, दिलेया सैर मैंब् धों तमा भों खम्।
आतुरले अँश किंबै म्हिए सै न्होर लिउँइँ तोइ केर आफे।
छलु म्हिलु लसि तोबै सै न्होर उडियाबै म्हस्यो नेरो कालए ङो ग।
भर लल् खाँबै म्हिए फिर ल्हें आशिक युब्मुँ, दिलेया युनन् प्लब् तदा ङ्हाँबै म्हिइ दण्ड योंब्मुँ।
पिंल् आचैबै म्हि प्ल्ब् तदा ङ्हाँमुँ, दिलेया ङ्हाँदु तदै ह्याब चइ आसे।
ब्याज ल्हें किंसि ह्रोंसए सै न्होर ल्हें लबै म्हिइ ङ्हाँदुमैंए फिर ल्हयो खबै म्हिए ल्हागिर सै न्होर खुम्!