25 न्हुँ लबै म्हि भों आखन् तम्, दिलेय छ्याँबै ताँइ म्हिलाइ सैं तोंल् लम्।
ङ कुरयासि त्हुलर्न क्हुरयाल् खाँइमुँ, छतसि शोकइ लमा ङ त्हिंतिमिंन् क्रो प्ररिल् त्हुइमुँ।
ओ ङए सो, क्हि तले आतोंल? धै ङए खों न्होंर क्हि तले च्हतर्ले आदेल? क्हिए आशा परमेश्वरने थेंन्; तलेबिस्याँ खी ङलाइ मुक्ति पिंबै परमेश्वर ग। छतसि ङ अझै खीलाइन थेब् लब्मुँ।
खैज्हिजिले पोंमा सेलाँइ धोंले म्हिलाइ म्लोम्, दिलेया च्हैंसि मैंसि छेनाले पोंमा नरिबै सैं सल् लम्।
ठिक के लबै म्हिइ ह्रोंसए ङ्हेब् ट्हुब्मैंलाइ छ्याँबै घ्याँर डोरेम, दिलेया दुष्ट म्हिमैं प्रबै घ्याँर प्रमा चमैं आछ्याँबै घ्याँर फेनेम्।
सैं नरिलैया तोंरिलैया ह्रोंसइन सेम्। छतसि म्हिए सैंर मुँबै ताँमैं खाबज्यै क्होल् आखाँ।
सैं तोंस्याँ म्हिए लि वाँ-वाँ ब्योंम्, दिलेया न्हुँ तमा सैं आतों।
आगुइ ह्रुगुदिब्मैं खोंयोंन् बिलै दुःखन् योंरिल् त्हुम्, दिलेया सैं तोंरिल् योंब्मैं खोंयोंन् बिलै छिं ङ्हाँल् योंब्मुँ।
छ्याँबै जवाफ पिंल् योंमा म्हि सैं तोंम्, धै ठिक त्हेर पोंबै ताँ कति छ्याँब तम्।
लिथों ङ्होथो तब्मैं म्रोंमा सैं तोंम्, धै छ्याँबै सँउँसर थेल् योंमा भों खम्।
छ्याँबै ताँमैं क्वे खुदुए न्हाँज्यु धों तम्, चइ म्हिमैंलाइ भों पिंम्, धै सैं तोंन् लम्।
सैंर सन्तोक मुँस्याँ नलेया सब् धोंन् ङ्हाँम्; दिलेया सैंर पिर मुँस्याँ ह्रिब्मैं ङ्युयाम्।
म्हि सोदा ङ्हाँबै सैंइ च नरिबै त्हेर आश् पिंम्, दिलेया च सैं आरेस्याँ सोबै आशा म्हयाम्।
ठिकले पोंबै ताँ चाँदिए थलिर थेंबै माराए स्याउ धों तब् ग।
लिंबै थाँ खबै अत्तर नेरो छ्युगुइ म्हिलाइ आनन्द लम्, छलेन क्ह्रिबै थुइ पिंबै सल्लाइ सैं तोंन् लम्।