22 स्योलिबै ताँ पोंबै म्हिलाइ याहवेहजी आखो, दिलेया छलु म्हिलु आलल्ले के लबै म्हिने खी सैं तोंम्।
स्योर तेबै म्हदे मुँबै म्हिमैंउँइँले, नेरो छलु म्हिलु लबै म्हिए लेउँइँले, ओ याहवेह, ङ जोगेमिंन्।
स्योर तेसि पोंब्मैं क्हिजी नास लम्; म्हि सैब्मैं नेरो लुब्मैंने याहवेह छेरम्।
छलु म्हिलु लबै पारा याहवेहजी आखो, दिलेया ठिक वजन मुँबै ढकइ छेन्ले क्वेस्याँ खी सैं तोंम्।
आछ्याँबै सैं मुँबै म्हिलाइ याहवेहजी आखो, दिलेया ठिक के लप्रबै म्हि म्रोंसि खी सैं तोंम्।
दुष्ट म्हिइ पिंबै ख्रो याहवेहजी आखो, दिलेया सोजो म्हिइ लबै प्राथना थेसि खी सैं तोंम्।
आमादुमैंलाइ छ्याँबै ताँ पोंब आङ्हे, क्रथे मिथेमैंइ स्योलिबै ताँ पोंब झन् तिफुँइ आङ्हें।
दिलेया ङ्हिंब्मैं, येशूए फिर बिश्वास लबर फा पिब्मैं, छेरन् तबै के लब्मैं, म्हि सैमैं, ब्यभिचार लब्मैं, फाफुइ लब्मैं, कु पूजा लब्मैं नेरो स्योर्गुमैं ताँन् प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्योर ह्याल् त्हुब्मुँ। चर बारुद नेरो लुँरिबै मिए होंल्दों मुँ। चु प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्यो ग।”
दिलेया सहरए बैरु बिस्याँ आछ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं: फाफुइ लब्मैं, ब्यभिचार लब्मैं, म्हि सैब्मैं, कु फ्योब्मैं, स्योलिबै ताँ पोंब्मैं नेरो स्योलिबै के लब्मैं तम्।