21 ठिक के लबै म्हिलाइ तोइ न्होह्रों आत, दिलेया दुष्ट म्हिमैंलाइ बिस्याँ ल्हें दुःख तम्।
क्हिलाइ न्होह्रों लबै तोन्दोंरि सैमैंउँइँले याहवेहजी जोगेमिंब्मुँ; खीजी क्हिए सोए रक्षा लमिंब्मुँ।
छतसि क्हिल तोइ नोक्सन् तरिब् आरे, क्हि टिबै धिं ङाँर ह्रिंमैं खरिब् आरे।
चमैंइ लबै केए नों चमैंइ योंब्मुँ, धै चमैंए आछ्याँबै केमैंइ लमा खेंमैंन् दुःख तब्मुँ।
दिलेया ङइ बिबै ताँमैं थेब्मैं जोगेब्मुँ धै चमैंल तोइ न्होह्रों तरिब् आरे, चमैं आङ्हिंनले ढुक्कले टिल् योंब्मुँ।”
दुष्ट म्हिमैं दण्ड आयोंन् समा स्योरल् योंरिब् आरे, दिलेया ठिक के लब्मैं जोगेल् योंब्मुँ बिबै ताँ क्ह्रोंसेंन ग।
आछ्याँबै चाँजो लब्मैंए सैं छलु म्हिलु तम्, दिलेया आक्ह्रिब्मैंलाइ क्ह्रिमिंबर सल्ला पिंब्मैं बिस्याँ बेल्ले सैं तोंल् योंब्मुँ।
छ्याँबै घ्याँ पिसि प्रबै म्हिइ खैलेबिलै दण्ड योंब्मु, दिलेया ठिक के लबै म्हिइ चइ लबै केमैंए इनाम योंब्मुँ।
याहवेहलाइ म्हाँदिमा छ्ह योंबै घ्याँर फेम्, छले च म्हि ढुका तसि टिल् खाँम्; धै चलाइ दुःखइ छुइल् आखाँ।
परमेश्वरलाइ म्हाँया लब्मैं नेरो खीए सैंर मैंब् धोंले लरिगे बिसि त्हाँब्मैंए ल्हागिर खीए पबित्र प्ल्हजी तोन्दोंरि सैर छ्याँबन् लमिंम् बिब ङ्योइ सेइमुँ।
तलेबिस्याँ ङिइ योंबै तिस्याँबै च्युगुथिरि दुःखइ ङिए ल्हागिर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह नेरो थेबै मान योंबै के लइन मुँ।
छ्याँबै सैंउँइँले क्हेमैंइ ठिक केमैं लम् बिस्याँ, क्हेमैंए न्होह्रों खाबइ लमुँ?
चइ खै लल चने छान् लद्, चइ तिल दुःख पिंल, क्हिइ ङ्हिल दु:ख पिंन्। चइ क्हेमैंलाइ तो सैइ म्हेरल् लल च भन्दा झन् म्हेरल् लबै सैइ क्हिइ चलाइ म्हेरल् लवाद्।