2 स्वाबै म्हिलाइ याहवेहजी ल्हयो खम्, आछयाँबै के लबै म्हिलाइ खीजी दोषि ठर्दिब्मुँ।
सैं प्ल्हसि छे पिंब नेरो भर म्हाँदिल् खाँबै के लरिबै म्हिल बिब् धों मैंब् धों तम्।
अरू ह्रेंमैं ह्रोंसइ ताबै होंल्दोंर खेंमैंन् पायाइमुँ, चमैंइ लोसि चुबै ङोइ चमैं ह्रोंसन् स्याइमुँ।
चमैंइ लबै केए नों चमैंइ योंब्मुँ, धै चमैंए आछ्याँबै केमैंइ लमा खेंमैंन् दुःख तब्मुँ।
लोदा सैंदाए ताँमैं ङिंबै म्हिइ ज्ञान बुद्धिए घ्याँर प्रम्, दिलेया लोदा सैंदा लमा थेल् आङिंबै म्हि आमादु ग।
युनन् ह्रिस खबै म्हिइ न्होह्रों तबै के लम्, धै छलु म्हिलु लबै म्हि खाबज्यै आखो।
आछ्याँबै केए चाँजो लब्मैं घ्याँ फ्लेब्मुँ, दिलेया छ्याँबै केए चाँजो लब्मैंलाइ ताँनइ म्हाँया लसि भर लल् खाँम्।
छ लइबिस्याँ परमेश्वर नेरो म्हिमैंउँइँले क्हिइ थेबै मान योंब्मुँ।
आछ्याँबै चाँजोमैं लबै सैं, आछ्याँबै के लबर युन्-युन् प्रबै प्हले,
तलेबिस्याँ खाबइ ङलाइ त्होमुँ, चइ छ्ह योंम् धै याहवेहजी चए फिर ल्हयो खम्।
तलेबिस्याँ बारनाबास पबित्र प्ल्हजी प्लिंब नेरो प्रभुए फिर बेल्ले थेबै बिश्वास लबै छ्याँबै म्हि मुँल। छतमा ल्हें म्हिइ प्रभुए फिर बिश्वास लइ।
ठिक के लबै म्हिए ल्हागिर बेल्ले गारोले को-कोइ सिलै, छ्याँबै के लबै म्हिए ल्हागिरै या को-कोइ सिबै आँट ललै।