16 आमादुमैं युनन् ह्रिस खम्, दिलेया ताँ क्होल् खाँबै म्हिइ ह्रोंस फापिन् तमै या तोइ आबिल्ले टिरिम्।
आगुलाइ म्लोसि पोंमा प्होंगि तम्, दिलेया म्हाँया लमा आछ्याँबै ताँमैं म्लेयाम्।
स्योर आतेल्ले पोंबै म्हिइ ठिक ग्वाइ पिंम्, दिलेया छलु म्हिलु लबै म्हिइ स्योलिबै ग्वाइ पिंम्।
ताँ क्होबै म्हिए सैंर बुद्धि तम्, दिलेया आमादुमैंने बुद्धि मुँबै ताँमैं कति आरे।
च्हैंब् मैंब् लल् खाँबै म्हिलाइ बुद्धिइ छ्याँबै घ्याँर डोरेम्; दिलेया आमादुमैंइ ह्रोंसए न्होह्रों तबै के ह्रोंसइन लम्।
पाप के ललेया क्षमा पिंबै म्हिइ म्हाँया लम्; दिलेया घरि-घरि ताँ क्हेरिबै म्हिइ क्ह्रिबै थुमैं या फ्रेवाम्।
ह्रोंसए सैंलाइ अधीनर थेंल् आखाँबै म्हि गारा आझोंबै सहर धों तब् ग।
युँमा नेरो बलुवा बेल्ले ल्हिम्; च भन्दै या आमादुमैंइ पखबै दुःख झन् ल्हिम्।
ह्रिस आम्हन् समा आमादुमैं पोंबै पोंब् तम्; दिलेया बुद्धि मुँबै म्हिइ ह्रिस थाउदिम्।
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, क्हेमैं ताँनइ चु ताँ सेल् त्हुम्, ताँन् म्हिमैं छिट्ले ङेंब, क्हैल्ले पोंल् त्हुम्, धै युनन् ह्रिस खल् आत।