13 ताँ प्ह्रेइरि प्रबै म्हिइ बिल् आतबै ताँ खैले बिलै बिवाम्, दिलेया भर लल् खाँबै म्हिइ बिल् आतबै ताँमैं खों न्होंर्न थेंम्।
ताँ ल्हें पोंमा आछ्याँबै तल् खाँम्, दिलेया च्हैंसि मैंसि पोंबै म्हि बुद्धि मुँब् ग।
ताँ आक्होल् आखाँबै म्हिइ ह्रोंसए ङ्हेब्मैंए बिल्लि लप्रम, दिलेया ताँ क्होबै म्हि ल्हें आपोंल्ले टिम्।
ताँ क्होबै म्हिइ ह्रोंसइ ह्रब् सेबै ताँ आगुने बिप्रदै आपों, दिलेया आमादुमैंइ बिस्याँ ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै ताँ बिप्रम्।
ठिक ग्वाइ पिंबै म्हिइ स्योर आते, दिलेया छल् तेब्मैं स्योर ताँ ल्हें पोंम्।
च्हैंब् मैंब् लल् खाँबै म्हिइ ह्रिस थाम्दिल् खाँम्, आगुइ सैं नल् ललेया तोइ आङ्हाँब चए ल्हागिर छ्याँब ग।
ताँ प्ह्रेबै म्हिइ बिल् आतबै ताँमैं बिप्रम्; छतसि ताँ प्ह्रेप्रबै म्हिने आप्रद्।
ङ्हेब्-ट्हुब्मैंने ह्रोंसए ताँए छलफल लमा अरू म्हिए लोबै ताँमैं आबिद्।
च्हौ मत्त्रे आङिं चमैं धिं-धिंर स्युरसि प्ल्हेउ तम्, चमैं तब-आतबै ताँमैं पोंब, आगु स्यारब, तोनतोंर्न आगुए केर यो झोंब्मैं तम्।