33 दिलेया ङइ बिबै ताँमैं थेब्मैं जोगेब्मुँ धै चमैंल तोइ न्होह्रों तरिब् आरे, चमैं आङ्हिंनले ढुक्कले टिल् योंब्मुँ।”
ङए म्हिमैंइ ङए कै थेरिगे, धै इस्राएल ङए घ्याँर प्ररिगे बिब ङए सैं मुँ!
ठिक के लबै म्हिलाइ तोइ न्होह्रों आत, दिलेया दुष्ट म्हिमैंलाइ बिस्याँ ल्हें दुःख तम्।
याहवेहने ङ्हिंबै म्हिइ रक्षा योंम्, धै चए प्हसेमैंए ल्हागिर खी लोबै क्ल्ह्यो तब्मुँ।
तलेबिस्या ङउँइँलेन् क्हिइ ह्रिंबै छ्ह योंब्मुँ, धै क्हि खिब् माँब् तन् समन् सोब्मुँ।
पत्रुसइ छले ताँ लनालन् चारबै न्हाँम्स्योइ खेमैंलाइ हुवाइ। धै “चु ङइ खोबै च्ह ग। चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ। चइ बिबै ताँ छेनाले थेद्!” बिबै कै च न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले थेइ।
छतसि आनारद्, आसिन् समा सैदिद्, छलस्याँ क्हेमैं खोंयोंइ बिलै सोसि परमेश्वरने टिल् योंब्मुँ।”
ल्हडें नेरो प्होंब् नेब तइमुँ रो बिब क्हेमैंइ थेब्मुँ च त्हेर आङ्हिंन् तलेबिस्याँ म्हिए च्ह युब् भन्दा ओंसों चु ताँन् ताँमैं तलन् त्हुम्। छ तनाबिलेया ह्युलए नास अझै तरिब आरे।”
क्हेमैंइ परमेश्वर फिर बिश्वास लइ। छतसि खीए शक्तिउँइँले क्हेमैंइ चु आशिक योंबै ल्हागिर खीजी क्हेमैंलाइ जोगेसि थेंइमुँ। च आशिक चु ह्युल नुयाबै त्हिंइर खीजी उँइँमिंब्मुँ।