Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




हितोपदेश 1:22 - परमेश्‍वरए ताँ तमु क्युइर

22 “ओ आमादुमैं, क्हेमैं खोंयों समा ज्ञान बुद्धिलाइ तो धोंइ आङ्हाँन्ले प्ररिमुँ? खोंयों समा आउलाइ प्ह्रबै ताँमैं लसि सैं तोंरिमुँ, ओ आमादुमैं, तले जा, क्हेमैंइ ज्ञान बुद्धिलाइ तो धोंइ आङ्हाँब?

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




हितोपदेश 1:22
34 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

दुष्‍टमैंए सल्‍लार आप्रब, नेरो पापिमैंइ लब् धोंले आलब, धै परमेश्‍वर स्यारब्मैंने बालु आटिबै म्हिइ आशिक योंम्।


ओ ङए म्हिमैंए न्होंर्बै च्हैंब् मैंब् लल् आखाँब्मैं, मैंन्दि! ओ मुर्खमैं, क्हेमैं खोंयों च्हैंब् मैंब् लल् खाँब्मैं तमुँ?


छतसि मोशा नेरो हारून फारो ङाँर ह्‍यासि चने बिइ, “हिब्रूमैंए याहवेह परमेश्‍वरजी क्हिने ‘खोंयों समा क्हि च्योंने तसि ङइ बिब् आङिं?’ बिइ। ‘ङए सेवा लरिगे बिसि ङए म्हिमैं ह्‍याल् पिंन्।


झाइले याहवेहजी मोशाने बिइ, “क्हेमैंइ खोंयों समा ङइ बिबै ताँमैं आङिं?


म्हिमैं च्होंसि ताँ लरिबै क्ल्ह्‍योर चइ कै तेमुँ, सहरए मुल म्राजरे रासि च छले ओरम्:


तलेबिस्याँ चमैंइ ज्ञान बुद्धिए ताँमैं तो धोंइ आङ्हाँ, धै याहवेहने या आङ्हिं,


खेंमैंए सैंर मैंब् धोंले प्रबइले आमादुमैं सिब्मुँ, छले ज्ञान बुद्धिए ताँमैंलाइ तो धोंइ आङ्हाँबै आमादुमैं नास तयाब्मुँ;


आह्र-आसेब्मैं ह्र‍ब्-सेब् तब्मुँ, फ्रेंसि-छमिमैंइ ज्ञान-बुद्धि योंब्मुँ।


बुद्धि योंबै ल्हागिर म्हिमैंइ याहवेहलाइ म्हाँदिल् त्हुम्; दिलेया आमादुइ छ्ह खैलेन् थोलेन् तम् बिमुँ, धै ज्ञान बुद्धिए ताँमैं थेल् आङिं।


आगु प्ह्रबै म्हि ह्रब्-सेब् तल् म्हैलेया आत, दिलेया बुद्धि मुँबै म्हिइ च्हैंब् मैंब् लल् खाँम्।


खैच्हिजिले पोंबै म्हिइ लोदा सैंदा लबै म्हिलाइ आखो; बुद्धि मुँबै म्हिइ पिंबै सल्‍ला चइ आम्है।


खैच्हिजिले पोंब्मैंए ल्हागिर दण्ड, धै बुद्धि आरेबै म्हिए क्होर प्रिंबै ल्हागिर कोर्रामैं तयार लथेंइमुँ।


खैच्हिजिले पोंबै म्हिलाइ दण्ड पिंमा आह्र-आसेबै म्हिइ बुद्धि योंम्; ह्रब्-सेबै म्हिलाइ लोमिंमा चइ झन् ज्ञान योंम्।


ह्रिस खदै ओग्रोंले के लबै म्हिलाइ “घमण्डि” बिम्, च दयाम्हाँया आरेब नेरो बुद्धि आरेब् तम्।


बुद्धि मुँबै म्हिइ ह्रोंसए फिर दुःख खब ओंसोंन् म्रोंसि लोबै क्‍ल्‍ह्‍यो म्हैम्, दिलेया आमादु म्हि छाइन ह्‍याम् धै दुःख योंबर फेम्।


आगुलाइ प्ह्रब्मैंलाइ खीजी प्ह्रम्, दिलेया कुरब्मैंलाइ खीजी ल्हयो खम्।


झाइले क्हिइ बिब्मुँ, “ओहो, ङ खै तदा ङ्‍हाँमुँ छान् तप्रइ, लोदा सैंदा लमा ङइ आङिं!


ओ प्ल्हेगु, खोंयों समा क्हि रोरिमुँ? क्हि न्हरुउँइँले खोंयों छोरमुँ?


आह्र-आसेबै फ्रेंसिमैंए म्हाँजोर कत्ति क्होल् आखाँबै म्हि घ्रि ङइ म्रोंइ।


ओ बुद्धि आरेब्मैं, बुद्धि म्हैद्; ओ आमादुमैं, च्हैंब्-मैंब् लल् खाँब्मैं तद्।


येशूजी खीए चेलामैंने बिइ, “क्हेमैंम् कति बिश्‍वास आरेबै आच्योबै म्‍हिमैं मुँन! ङ खोंयों समा क्‍हेमैंने टिल् त्‍हुम्? ङइ खोंयों समा क्हेमैंलाइ सैदिरिब् जा? खोइ च कोलो चुर ङ ङाँर पउ।”


“ओ यरूशलेमथेंमैं, अगमबक्‍तामैं सैब्मैं, धै परमेश्‍वरजी कुल्मिंबै स्यार्बोमैं युँमाइ प्रिंब्मैं। नगा आमाइ प्हसेंमैं प्ह्‍या न्होंर हुब् धोंले ल्‍हें खे ङइ क्‍हेमैंलाइ हुल् म्‍हैइ, दिलेया क्‍हेमैं ङ ङाँर खोंयोंइ या खल् आङिं!


क्‍हेमैं ह्‍यासि चु ताँए अर्थ तो मुँगे खेसि क्होद्, ‘ङ ख्रो आम्है, ल्हयो खब्मैं म्रोंसि ङ सैं तोंम्।’ धर्मि प्हैंब्मैंलाइ हुइबर ङ युब् आङिं, पापिमैं हुइबर युब् ग।”


चर्बै म्‍हिमैंए बारेर खीजी छले बिइ, “शान्‍ति तो ताँइ पखम् बिसि क्‍हेमैंइ तिंयाँ सेस्‍याँ तमल! दिलेया तारे क्‍हेमैंए मिइ म्रोंल् आयों।


तलेबिस्याँ दुष्‍ट के लब्मैंइ चारबै ह्‍वेलाइ आखो, तलेबिस्याँ खेंमैंइ लबै के म्‍हिमैंइ म्रोंवाब्मुँ बिसि चमैं चारबै ह्‍वेर आखा।


क्हेमैंइ सेल् त्हुबै ताँ: तारे खबै त्हिंइ जरे ह्रोंसए सैंर तो मैंमुँ, चन् लप्रब्मैं त्‍होंब्‍मुँ। क्हेमैंए बिल्‍लि लदै चमैंइ छ बिब्मुँ,


पबित्र प्ल्ह नेरो प्‍ह्रेंस्‍योइ खीने बिइमुँ, “यु”। चु ताँ थेबै म्हिमैंज्यै या छलेन खीने “यु” बिल् त्‍हुम्। क्‍यु पिब्मैं क्‍यु मूलर खरिगे। छ्ह पिंबै क्‍यु थुँदा ङ्हाँब्मैंइ छलेन् थुँरिगे।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ