20 म्हि धोंले थेबै कै तेसि बुद्धि घ्याँजरे ओरम्, चइ बजार जरे कै तेप्रम्;
म्हिमैं च्होंसि ताँ लरिबै क्ल्ह्योर चइ कै तेमुँ, सहरए मुल म्राजरे रासि च छले ओरम्:
बुद्धिइ ह्रोंसए धिं बनेइमुँ; चइ त्हो ङिउलो क्योइमुँ।
चइ ह्रोंसए केब्स्योमैं कुलइमुँ, धै सहरए नुबै क्ल्ह्योउँइँले,
झाइले ह्रोंसए नाँसर खसि चमैंए च्हों धिंर ताँ लोमिंमा खीए ताँ थेबै म्हिमैं प्लेटोयासि बिइ, “चु छाबै औदिबै केमैं लबै शक्ति नेरो बुद्धि चइ खनिउँइँले योंगे?
छतसि ‘ङइ चमैं ङाँर अगमबक्तामैं नेरो स्यार्बो कुलम्,’ बिसि तोन्दोंरि ताँ सेबै परमेश्वरजी बिल। ‘दिलेया च कुलब्मैं न्होंरि को-कोइलाइ चमैंइ सैवाब्मुँ, कोइलाइ ह्रुगुदिब्मुँ।’
धबै चाडए लिउँबै मुख्य त्हिंइर, येशू ताँन् म्हिमैंए ओंसों रासि थेबै कैले छ बिइ, “खाबै या क्यु पिइ बिस्याँ च ङ ङाँर खरिगे धै थुँरिगे।
दिलेया यहूदी मुँलेया, अरू ह्रेंमैं मुँलेया खीजी त्हाँबै म्हिमैंए ल्हागिर बिस्याँ ख्रीष्ट येशून् परमेश्वरए शक्ति नेरो बुद्धि ग।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरजी ङ्योलाइ छ्ह पिंइमुँ, ख्रीष्टउँइँले ङ्योइ बुद्धि योंइमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्योइ ठिक के लल् खाँमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्यो पबित्र तइमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरजी ङ्योलाइ जोगेमिंइमुँ।
तलेबिस्याँ ताँन् ज्ञान बुद्धिमैं ख्रीष्टनेन् मुँ।