18 दिलेया चु म्हिमैं ह्रोंसए ज्यु ह्याबै घ्याँर्न प्र-प्रइमुँ; छतसि खेंमैंइ तिबै जालर्न चमैं च्होयाब्मुँ।
म्रुँइ छबिमा मोर्दकैलाइ च्योब् बिसि क्योबै त्होर चमैंइ हामानलाइन च्योवाइ। च लिउँइँ बल्ल म्रुँए ह्रिस म्हइ।
दिलेया ओ परमेश्वर, क्हिजी दुष्टमैं नास तबै होंल्दोंर भ्योंवाब्मुँ; म्हि सैब्मैं नेरो छलु म्हिलु लब्मैं आधा बैंसर्न सियाब्मुँ। दिलेया ङइ बिस्याँ क्हिए फिर्न भर थेंइमुँ।
याहवेहजी ठिक निसाफ लम् बिब ताँनइ सेइमुँ, दुष्टमैं बिस्याँ खेंमैंइ लबै केर खेंमैंन् फसेइमुँ। च्याँ तसि तिस्याँदे मैंन्
“खो, म्हि सैबर ङिने बालु लोइरि टिले; सोजो म्हि लुडिबर च्ह्यासि टिले;
नमेमैंइ म्रोंन्ले जाल् तिब फाक्कर्न ग,
ठिक के लबै म्हिए छ्ह छ्याँबै तमुँ, दिलेया दुष्ट म्हिए लिलि प्रबै म्हि कालए सुँर फेनेम्।
भर लल् खाँबै म्हिइ लबै ठिक केइन च प्रबै घ्याँ छ्याँब लब्मुँ, दिलेया दुष्ट म्हिमैं बिस्याँ ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै केइन क्युरु खारयाम्।
म्हि सैए सैं खोंयोंइ छिं आङ्हाँ; छतसि चए छ्ह तिगोंन् च खैता-खैता तप्रम्; दिलेया खाबज्यै चलाइ आल्होरिगे, चए ख खाबज्यै आलरिगे।
दिलेया क्हिइ सैं सारो लसि परमेश्वर ङाँइ सैं एदा आङ्हाँ। छतसि परमेश्वरजी ठिक निसाफ लबै त्हिंइर क्हिइ अझै थेबै सजैं योंब्मुँ।