21 ङइ बिब् धोंले क्हिइ लब्मुँ, अझै च भन्दा ल्हें क्हिइ लब्मुँ बिसि चु ताँ प्ह्रिरिमा ङइ मैंइमुँ।
“क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आसेब्मैंलाइ ङइ लोल् खाँम्, झाइले मिछु खैबर प्रब्मैंलाज्यै चारबै ह्वे पिंल् खाँम्,
छतसि ङ क्हेमैं ङाँर खमा ङए सैं तोंन् लमिंब्मैं ङाँइलेन् ङए सैं च्योंब् तल् आत्हुरिगे बिसि ओंसोंबै प्ह्रिछ्यार क्हेमैंलाइ छ छ लद् बिसि प्ह्रिब् ग। ङए सैं तोंमा क्हेमैं या सैं तोंम् बिब ङइ सेइमुँ।
क्हेमैंइ लबै ताँन् केमैं म्रोंसि ङ बेल्ले तोंइमुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैंए फिर ङल थेबै बिश्वास मुँ।
चमैंने ङिए अर्को बिश्वासी अलि या क्हेमैं ङाँर कुल्मिंइमुँ। च अलिलाइ ङिइ ल्हें खे तोन्दोंरि सैर जाँच लमा चल छ्याँबै के लबै सैं मुँ बिब ङिइ सेल् खाँइमुँ। तोगो च अलिइ क्हेमैंए फिर बेल्ले भर म्हाँदिसि अझै छ्याँबै के लबै सैं लइमुँ।
ङ्यो ताँन् प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैं ग। छतसि ङइ बिबै ताँ थोसि क्हेमैं तिराइ ल्हैदिरिब् आरे बिसि ङइ बिश्वास लइमुँ। क्हेमैंए सैंलाइ खैला तोला ङ्हाँन् लबै म्हि, खाब मुँलेया, चलाइ परमेश्वरजी सजैं पिंब्मुँ।
ङिइ बिबै ताँ खैले तोगो क्हेमैंइ लरिइमुँ, च ताँ धबै लिउँइँज्यै या लरिब्मुँ बिसि प्रभुजी ङिलाइ पक्का था पिंइमुँ।