19 ङ पावलइ ङए योइन चु ताँ प्ह्रिइमुँ: चइ फोल् त्हुबै सैमैं तोइ मुँस्याँ ङइन फोमिंस्यो। (बिलन् त्हुमा ङइ बिबै सैं तोंबै ताँउँइँलेन् क्हिइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंइमुँ।)
चुए जिम्मा ङ तइ। ङइ च खैले बिलै क्हि ङाँर एपखस्यो। ङइ चु एसि क्हिए ओंसों आथेंस्याँ ङ खोंयोंन् बिलै या क्हिए उँइँर छ्याब् मुँबन् ठर्दिब्मुँ।
(पावलइ बिबै ताँ चु प्ह्रिछ्यार प्ह्रिमिंबै म्हि ङ तर्तियसउँइँले या प्रभुए मिंर क्हेमैंलाइ जय मसीह मुँ।)
तलेबिस्याँ क्हेमैंलाइ ख्रीष्टए ताँ लोमिंबै म्हिमैं हजार च्युन् मुँलेया ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ धाँसे ओंसो क्हेमैंने बिमिंसि क्हेमैंलाइ ख्रीष्ट ङो सेल् लमिंबै क्हेमैंए आबा ङन् ग।
क्हेमैंए न्होंरि को-कोइइ “पावल ङिउँइँले ह्रेंगो तमा ङिलाइ हौदिबै प्ह्रिछ्या प्ह्रिम्, दिलेया ङि ङाँर मुँमा च्योंब तसि तोइ आबिल्ले टिम्,” बिसि बिम् रो। दिलेया ख्रीष्टजी ङ्योए फिर म्हाँया लब् धोंले ङए सैंरै या ल्हयो खबइले क्हेमैने ङ यो छ्युँ लम्:
आत्हु! तलेबिस्याँ क्हेमैंन् ङिए ल्हागिर प्ह्रिछ्या ग। च प्ह्रिछ्या ताँन् म्हिमैंइ था सेल्ले, खेल् खाँल्ले ङ्योए खोंर प्ह्रिथेंइमुँ।
तलेबिस्याँ माकेडोनियार्बै म्हिमैं ङने बालु क्हेमैं ङाँर खमा क्हेमैं तयार आतब् स्यास्याँ ङि बेल्ले फा पिन् तब्मुँ, क्हेमैं या फा पिन् तब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ खैले बिलै मुइए तौदु लम् बिब ङिए सैं मुँ।
थेद्, ङ पावलइ क्हेमैंने बिमुँ: क्हेमैंइ यहूदी ठिमर बिब् धोंले ज्युर चिनु लइ बिस्याँ क्हेमैंए ल्हागिर ख्रीष्टजी नोमिंबै दुःख फाक्कर्न तइ। खी ङाँइँले क्हेमैंइ तोइ फायदा आयों।
क्हेमैंए ल्हागिर ङइ ह्रोंसए योइन थे-थेबै अक्षरर चु ताँ प्ह्रिरिइमुँ।
क्हिइ येशूए फिर बिश्वास लबइले क्हि ङए क्ह्रोसेंन्बै च्ह ग। परमेश्वर आबा नेरो ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टउँइँले खोंयोंन् बिलै क्हिए फिर दयाम्हाँया, आशिक नेरो शान्ति तरिगे।
क्हि नेरो ङए बिश्वास घ्रिन् तसेरो क्हि ङए च्ह धोंन् तइमुँ। परमेश्वर आबा नेरो ङ्योलाइ जोगेमिंबै येशू ख्रीष्टए दयाम्हाँया नेरो शान्ति क्हिए फिर तरिगे।
चइ क्हिला तोइ न्होह्रों लस्याँ, चने क्हिइ किंल् त्हुबै तोइ सै मुँस्याँ, च ङए मिंर प्ह्रिथेंन्।