6 चमैं बेल्ले ङ्हिंरिल। छतसि तो बिल् त्हुम् बिसि चइ था आसेल।
पत्रुसइ येशूने बिइ, “ओ गुरु, ङ्यो चुर टिब छ्याँब मुँ! ङिइ चुर टिबै क्ल्ह्यो सौंलो बनेम् ओ? घ्रि क्हिए ल्हागिर, घ्रि मोशाए ल्हागिर, घ्रि एलियाए ल्हागिर।”
च तोदोंन् न्हाँम्स्यो खसि खेंमैं हुवाइ, धै न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले “चु ङइ खोबै च्ह ग, क्हेमैंइ चुए ताँ थेद् बिबै कै थेइ।”
मोशा नेरो एलिया येशूउँइँले ह्याबि छेरिमा पत्रुसइ येशूने बिइ, “ओ गुरु, ङ्यो चुर टिब स्वाब मुँन। ङ्योइ सौंलो प्ह्रों बनेले ओ, घ्रि क्हिए ल्हागिर, घ्रि मोशाए ल्हागिर, घ्रि एलियाए ल्हागिर।” छले खिइ तो पोंइ बिब पत्रुसइ थाइ आसे।
खीलाइ म्रोंमा ङ सिब् धोंन् तसि खीए प्हलेर पत्गु तइ। दिलेया खीए क्योलो यो ङए फिर थेंसि खीजी बिइ, “आङ्हिंन्, ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग।