5 पत्रुसइ येशूने बिइ, “ओ गुरु, ङ्यो चुर टिब छ्याँब मुँ! ङिइ चुर टिबै क्ल्ह्यो सौंलो बनेम् ओ? घ्रि क्हिए ल्हागिर, घ्रि मोशाए ल्हागिर, घ्रि एलियाए ल्हागिर।”
अरू क्ल्ह्योजरे हजार त्हिंइमैं थोब् भन्दा क्हिए ह्युमैंर तिगें टिब छ्याँब तम्। दुष्टमैंए तम्बुमैंर टिब् भन्दा बरु ङए परमेश्वरए धिंर रुँबै म्हि तब ङलाइ खोम्।
छाब म्रोंसि पत्रुसइ येशूने बिइ, “ओ प्रभु, ङ्यो चुर टिब छ्याँब् मुँन। क्हिए सैं मुँस्याँ ङइ चुर सौंलो टिबै क्ल्ह्यो बनेब्मुँ। घ्रि क्हिए ल्हागिरि, घ्रि मोशाए ल्हागिरि धै घ्रि एलियाए ल्हागिरि!”
बजारजरे स्युरबर ह्यामा म्हिमैंइ खेंमैं मान लसि ‘गुरु’ बिसि म्हाँदिरिगे ङ्हाँम्।
“दिलेया खाबज्यै या क्हेमैंने ‘गुरु’ आबिरिगे, तलेबिस्याँ क्हेमैंलाइ लोमिंबै गुरु घ्रि मत्त्रे मुँ, छतसि क्हेमैं ताँन् आघें-अलिमैं ग।
चमैंइ चर स्योंम्बै अगमबक्तामैं मोशा नेरो एलिया येशूने ताँ लरिब् म्रोंइ।
चमैं बेल्ले ङ्हिंरिल। छतसि तो बिल् त्हुम् बिसि चइ था आसेल।
मोशा नेरो एलिया येशूउँइँले ह्याबि छेरिमा पत्रुसइ येशूने बिइ, “ओ गुरु, ङ्यो चुर टिब स्वाब मुँन। ङ्योइ सौंलो प्ह्रों बनेले ओ, घ्रि क्हिए ल्हागिर, घ्रि मोशाए ल्हागिर, घ्रि एलियाए ल्हागिर।” छले खिइ तो पोंइ बिब पत्रुसइ थाइ आसे।
च त्हेर्न चेलामैंइ येशूने “गुरु, च्हौदे चबै सै चद्,” बिसि यो छ्युँ लइ।
ङए सैं ङ्हिरि तइमुँ। चु ङ्हिरोबै छ्ह पिसि ख्रीष्टने बालु टिब ङए थेबै सैं मुँ, ङए ल्हागिरि च ताँ बेल्ले छ्याँब तमल।
ङइ खोबै थुमैं, ङ्यो तोगो परमेश्वरए प्हसेमैं ग। प्हँना लिउँइँ ङ्यो खै तम् बिसि तोगो बिल् आखाँ, दिलेया ङ्योइ चु ताँ घ्रि सेइमुँ: ख्रीष्ट युबै त्हिंइर खी खैब मुँ छाबन् खीलाइ ङ्योइ छेनाले म्रोंब्मुँ। छतसि च त्हेर ङ्यो या खी धोंन् तब्मुँ।