4 चमैंइ चर स्योंम्बै अगमबक्तामैं मोशा नेरो एलिया येशूने ताँ लरिब् म्रोंइ।
तलेबिस्याँ बप्तिस्मा पिंबै यूहन्नाए पलो समा स्योंम्बै अगमबक्तामैं नेरो मोशाइ प्ह्रिबै ठिमर स्वर्गर्बै ग्याल्सए बारेर बिल।
खीए क्वें या बेल्ले चारसि फोस्रे ब्योंब् तयाइ, छले छेन्ले ह्युलर्बै खाबज्यै या ख्रुल् आखाँ।
पत्रुसइ येशूने बिइ, “ओ गुरु, ङ्यो चुर टिब छ्याँब मुँ! ङिइ चुर टिबै क्ल्ह्यो सौंलो बनेम् ओ? घ्रि क्हिए ल्हागिर, घ्रि मोशाए ल्हागिर, घ्रि एलियाए ल्हागिर।”
च लिउँइँ मोशा नेरो अगमबक्तामैंइ खीए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैंए अर्थ खीजी चमैंलाइ क्होमिंइ।
झाइले खीजी चमैंने बिइ, “मोशाइ प्ह्रिबै ठिम, अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँमैं नेरो भजनसंग्रहर ङए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैं पूरा तल् त्हुम् बिसि ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने मुँमा बिल।”
चेलामैंइ बिइ, “कोइ ‘क्युर प्ल्हुँसि बप्तिस्मा पिंबै यूहन्ना’ बिमुँ, कोइ ‘स्योंम्बै एलिया’ बिमुँ, कोइ ‘अगमबक्तामैं न्होंर्बै घ्रि धबै सोगो तसि खना,’ बिमुँ।”
“परमेश्वरए छ्वेर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंम् बिसि क्हेमैंइ म्हैरिम्, ङए बारेर ग्वाइ पिंबम् परमेश्वरए छ्वे ग।
स्वर्गदूतइ छबिमा ङ चलाइ फ्योबर पद्खु तइ, दिलेया चइ ङने बिइ, “छ आलद्! ङ परमेश्वरए के लबै दूत मत्त्रे ग। ङज्यै या क्हि नेरो क्हिए अलि-अङाँमैं धोंले येशूए ताँ क्वेंम्। परमेश्वरलाइ मत्त्रे फ्योद्।” तलेबिस्याँ येशूजी पिंबै ग्वाइ अगमबक्तामैंइ पोंइ।