39 दिलेया येशूजी बिइ, “चलाइ छ आलद् आबिद्, तलेबिस्याँ ङए मिंर छाबै औदिबै के लबै म्हिइ ङए बारेर तोइ आछ्याँबै ताँमैं युन्ले पोंल् आखाँ।
ङए फिर छ्याब् ल्हैदिब्मैं नेरो ङए बिरोधर आछ्याँबै ताँ पोंब्मैंलाइ याहवेहजी छाबन् इनाम पिंरिगे!
यूहन्नाइ येशूने बिइ, “ओ गुरु, म्हि घ्रिइ क्हिए मिं किंसि मोंमैं ल्हारिब ङिइ म्रोंइ। ङिइ चने ‘छाबै के लल् आयों’ बिसि लल् आपिं, तलेबिस्याँ च ङ्योए टोलिर्बै म्हि आङिंल।”
तलेबिस्याँ ङ्योए बिरोध आलबै म्हि ङ्योए टोलिर्बै म्हि धों तबन् ग।
छतसि क्हेमैंइ चु ताँ क्होरिगे बिब ङए सैं मुँ, परमेश्वरए प्ल्हउँइँले पोंबै म्हिइ येशूलाइ स्यारल् आखाँ, झाइले अर्को ताँ पबित्र प्ल्हउँइँले मत्त्रे “येशून् प्रभु ग” बिल् खाँम्।
ङइ ह्रोंसए ज्यु भोंब् लबै ल्हागिर तालिम पिंब् धोंले ह्रोंसए न्होंर थेंम्। तले छ लम् बिस्याँ ङइ अरूमैंलाइ “खेलर भों लद्” बिसेरो ङ फेल आतरिगे बिसि छ लब् ग।
तो तलेया थेबै ताँ चुन् ग: खैबै सैं मैंसि येशूए सैं तोंबै ताँ बिलेया येशू ख्रीष्टए सैं तोंबै ताँ बिमिंरिगे, चु ताँर्न ङए सैं बेल्ले तोंइमुँ।