25 च्हमन् म्हिए हुल खी ङाँइ न्हेखरिब् म्रोंसि येशूजी च मोंने “ओ न्ह आथेबै लडा मों, ङ क्हिने बिमुँ, च कोलोउँइँले त्होंखो, तारे धबै खोंयोंइ च कोलोलाइ स्याल् आयों बिसि,” हौदिइ।
झाइले मोंइ स्यासि कन तबै लडा म्हिमैंइ येशूए ङाँर पखइ। येशूजी च म्हि सल् लमिंमा च म्हि म्रोंल् खाँब, पोंल् खाँब् तयाइ।
झाइले येशूजी च मोंलाइ हौदिमा च मों कोलोउँइँले त्होंह्याइ। च तोदोंन् कोलो सयाइ।
म्हिए हुलइ येशू म्रोंबै तोदोंन् बेल्ले अचम्मा ङ्हाँह्याइ, धै येशू ङाँर न्हेह्यासि खीए मान लइ।
झाइले च कोलोए आबाइ युन्ले थेबै कैले बिइ, “ङइ क्हिए फिर बिश्वास लम्, ङए बिश्वास आभोंमा ङए बिश्वास भोंब लमिंन्।”
छबिमा मोंइ च कोलो स्यालाम्हाला लवासि थेबै कैले च कोलोउँइँले त्होंह्याइ। छलमा च कोलो सियाब् धोंन् तयाइ। छ तब् म्रोंमा ल्हें म्हिमैंइ “कोलोम् सियाइ बिबर,” होंइ।
तिगें येशूजी मोंइ स्यासि लड तयाबै म्हि घ्रिउँइँले मों ल्हामा मों त्होंयाबै लिउँइँ च लडा पोंबर होंइ। छ तब् म्रोंसि च खाउ मुँबै म्हिमैं प्लेटोयाइ।
छबिमा येशूजी हौदिदै च मोंने बिइ, “आपोंन्, च म्हिउँइँले त्होंइ ह्याद्।” बिमा मोंइ चलाइ म्हिमैंए म्हाँजोर प्योवासि तोइ नल् आलल्ले च म्हिउँइँले त्होंइ ह्याइ।
ल्हें म्हिउँइँले मोंमैं थेबै कैले “क्हि परमेश्वरए च्ह ग,” बिदै त्होंयाइ। दिलेया खीजी हौदिसि चमैं पोंल् आपिं। तलेबिस्याँ “येशू परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग!” बिसि च मोंमैंइ सेमल।
तलेबिस्याँ येशूजी च म्हिउँइँले मों त्होंइ ह्याद् बिल। च म्हिलाइ ल्हें खे मोंइ दुःख पिंब्ब्रें लमाल। छतसि चलाइ सँउँलिइ फैसि म्हिमैंइ रुँमल। दिलेया चइ खीलाइ फैथेंबै सँउँलि छ्याँन् छिन् लवामल। धै मोंइ चलाइ क्यु आयोंबै क्ल्ह्योजरे बोयामल।
च कोलो पसि खरिमा मोंइ धबै सर प्योवासि स्याला म्हाला लवाइ। छतमा येशूजी च मोंलाइ हौदिसि च कोलो सल् लमिंसि चए आबाने पिंइ।
चइ ल्हें त्हिंइ समा छान् बिरिइ। छतमा पावल छोंरों ङ्हाँसि फनक्क तोसि च मोंने बिइ, “येशू ख्रीष्टए मिंर क्हि च च्हमिरि ङाँइले त्होंसि ह्याद्।” छ बिबै तोंदोंन् च मों त्होंह्याइ।
दिलेया स्वर्गदूतमैं न्होंर्बै चिब मिखाएलज्यै या मोशाए सिनुए बारेर दुष्टने ताँ लमा गाल् आके, छ्याब् ल्हैदिबै आँटै या आलल, बरु “क्हिलाइ याहवेहजीन् हौदिरिगे,” बिल।