18 मोंइ स्यामा ङए च्ह सर प्योवाम्, सुँउँइँले पिबि त्होंम्, धै स ह्रासि कित्रि मित्रि तयाम्। ङइ क्हिए चेलामैंने चु मों ल्हामिंन् बिसि यो छ्युँ लल। दिलेया चमैंइ ल्हाल् आखाँल।”
दुष्ट म्हिमैंइ चु म्रोंसि ह्रिस लब्मुँ, धै स ह्रासि नास तयाब्मुँ; दुष्ट म्हिमैंल बिब् धों मैंब् धों आत।
च क्ल्ह्योउँइँले कनान ह्रेंर्बै च्हमिरि घ्रि ओरदै खसि येशूने बिइ, “ओ प्रभु, दाऊदए च्ह, ङए फिर ल्हयो खमिंन्। ङए च्हमि मोंइ स्यासि बेल्ले ह्रुगुदिइमुँ।”
ङइ चलाइ क्हिए चेलामैं ङाँर पखइ, दिलेया चमैंइ सल् लल् आखाँला।”
दिलेया च ग्याल्सर टिल् त्हुबै यहूदीमैं बैरु मिछु खैबै क्ल्ह्योर भ्योंवाब्मुँ। चर चमैं बेल्ले क्रोसि स ह्राब्मुँ।”
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, खाबज्यै ह्रोंसए सैं न्होंर तोइ संका आलल्ले ह्रोंसइ बिबै ताँ खैले बिलेन् तम् बिसि बिश्वास लसि चु कोंने ‘क्हि छुइले स्योसि तालर तेह्याद्,’ बिलेन चए ल्हागिर छान् तम्।
च म्हि हुल न्होंउँइँले म्हि घ्रिइ येशूने बिइ, “गुरु, ङए च्ह मोंइ स्यासि पोंल् आखाँइँमुँ। छतसि क्हि ङाँर पखइमुँ।
झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “च्या, क्हेमैं कति बिश्वास आलबै म्हिमैं मुँन! ङ क्हेमैंने कति समा टिल् त्हुम्? ङइ क्हेमैं खोंयों समा सैदिल् त्हुम्? च कोलो ङ ङाँर पउ।”
चमैंइ च कोलो येशूए ङाँर पखइ। येशू म्रोंबै तोदोंन् च कोलो स्याबै मोंइ च कोलोलाइ स्याल म्हाल लसि सर प्योवामा कोलोए सुँउँइँले पिबि त्होंसि पटाँपटाँ तबर होंइ।
छबिमा मोंइ च कोलो स्यालाम्हाला लवासि थेबै कैले च कोलोउँइँले त्होंह्याइ। छलमा च कोलो सियाब् धोंन् तयाइ। छ तब् म्रोंमा ल्हें म्हिमैंइ “कोलोम् सियाइ बिबर,” होंइ।
स्तिफनसए ताँ थेसि चमैं बेल्ले ह्रिस खसि स ह्राइ।
चमैं मा ङ्युँरर्बै थेबै भेल्गामैं धों तब्मैं ग। चुमैंइ फापिल्ले ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै केमैं उँइँम्। चमैं क्ल्ह्यो घ्रिर आटिबै मुसारा धोंब मुँ। छाबै म्हिमैंए ल्हागिर क्रोंर्बै मिछु खैबै क्ल्ह्यो परमेश्वरजी खोंयोंइन साँथेंइमुँ।