32 येशूजी चु ताँ छेनाले क्होल्ले बिमिंइ। दिलेया पत्रुसइ येशू दे क्याइ बोसि “तले छाबै ताँ लल?” बिसि हौदिबर होंइ।
छबिमा पत्रुसइ येशूलाइ तिराइ बोसि “परमेश्वरजी क्हिए फिरि खोंयोंइ छ तल् पिंरिब् आरे प्रभु,” बिसि हौदिबर होंइ।
येशू डुँङ्गाए लिउँइँ हार क्रेगुँ झोंसि न्हरु च्हुइरिल। छतमा चेलामैंइ येशूने “ओ चिब, ङ्यो सिबर होंइ क्हिजी तोइ न्हुँ आल वा?” बिदै छोरवाइ।
दिलेया मार्था बिस्याँ चब् लबर आतुर तरिल। छतसि मार्था येशू ङाँर ह्यासि बिइ, “ओ प्रभु, ङए अङाँइ के लबर ङलाइ आल्हो! क्हिइ चु ताँए बिचार आल वा? के ल्होबर च ङ ङाँर कुलमिन्।”
यहूदी चिबनाँब्मैं खीए कारग्युले खागु तसि बिइ, “क्हि खाब् जा बिसि खोंयों समा ङिने आबि? क्हि परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग बिस्याँ ङिने छेनाले बिमिंन्।”
छतसि येशूजी चमैंने “लाजरस सियाल् खाँइमुँ बिसि क्होल्ले बिमिंइ।
“तोगो ङइ क्हेमैंने अहानउँइँले ताँ लरिइमुँ। प्हँन लिउँइँ बिस्याँ परमेश्वर आबाए बारेर ङइ क्हेमैंइ क्होल्ले बिमिंब्मुँ।
खीए चेलामैंइ बिइ, “तोगोम् क्हिजी अहान आबिल्ले बेल्ले क्होल्ले पोंरिइमुँ।
येशूजी चने बिइ, “ङइ म्हिमैंए उँइँर ताँनइ थेल्ले बिइमुँ। ङइ खोंयोंन् बिलै यहूदीमैं खागु तबै म्हि च्हों धिंर नेरो मन्दिरर लोमिंमल। ङइ आसेल्ले तोइ आबिइमुँ।