26 च लिउँइँ येशूजी च म्हिने “नाँ-नाँसर खनिरै आहोंल्ले सरासर धिंर ह्याद्,” बिसि कुलइ।
दिलेया खीजी चमैंने “ङ खाब् जा बिसि खाबलसज्यै आबिद्,” बिइ।
झाइले येशूजी चने, “चु ताँ खाबलाज्यै या आबिद्। ह्यासि ख्रो पिंबै खेगिने क्हिए ज्यु उँइँन्, ‘क्हि सयना’ बिब म्हिमैंइ सेरिगे बिसि मोशाइ बिब् धोंले भेटि पिंन्।”
च्हौ बिमा चमैंए मि म्रोंयाइ। धै येशूजी चमैंने “चु ताँ खाबज्यै आसेरिगे,” बिइ।
येशूजी चमैंने “चु ताँ खैलसेया खाब्ने या आबिद्,” बिइ। झाइले “चु कोलो चबै सैमैं पिंन्,” बिसि चर्बै म्हिमैंने ल्हैदिइ।
झाइले येशूजी च म्हिमैंने, “चु ताँ खाब्ने या आबिद्!” बिइ। खीजी खाब्ने या आबिद् बिलेया, चमैं झन् सैं तोंदै ल्हें बिप्रमल।
छलमा येशूजी च मि आम्रोंबै म्हिए योर क्हासि नाँसउँइँले बैरु बोइ। झाइले चए मिर तु फोमिंसि चए मिर ह्रोंसए यो थेंसि “क्हिइ म्रोंल् खाँम् उ आखाँ?” बिसि चने ङ्योएइ।
छबिमा येशूजी धबै च म्हिए मिर छुइमा च म्हिइ ङ्ह्योइ,धै छेनाले म्रोंल् खाँब् तइ।