18 क्हेमैंए मि मुँलेया तले आम्रों? क्हेमैंए न्ह मुँलेया तले आथे? क्हेमैंइ तोइ आचि वा?
छेनाले म्रोंल् आखाँरिगे बिसि चमैंए मि मिछु तरिगे, धै चमैंए क्रे खोंयोंन् बिलै कुदुँ तरिगे।
ङ तले छले बिम् बिस्याँ, परमेश्वरए छ्वेर छ बिबै ताँ पूरा तरिगे: ‘चमैंइ ङ्ह्योबम् ङ्ह्योमुँ, दिलेया म्रोंल् आखाँ, थेबम् थेमुँ, दिलेया क्होल् आखाँ। चमैंइ म्रोंल् खाँस्याँ, झाइले क्होल् खाँस्याँ, परमेश्वरउँइँ सैं एमल, झाइले परमेश्वरजी क्षमा पिंमल।’”
ङइ चमैंलाइ सल् लमिंल् आत्हुरिगे बिसि चमैंए मिइ आम्रोंरिगे, खोंइ आक्होरिगे, धै चमैं सैं एसि ङ ङाँर आखरिगे बिसि ङइ चमैंए मि म्रोंल् आखाँब् लमिंइँमुँ, धै चमैंए खों सारो लमिंइँमुँ, बिसि परमेश्वरजी बिइमुँ।
परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “परमेश्वरजी चमैंलाइ क्होल् आखाँबै सैं पिंइमुँ, चमैंलाइ आम्रोंबै मि नेरो आथेबै न्ह पिंइमुँ, छतसि तिंयाँ समन् चमैं छाबन् मुँ।”
ओंसोंन ङ क्हेमैंने मुँमा ङइ चु ताँ बिब तो क्हेमैंइ आमैं वा?
चु ताँन् ताँमैं क्हेमैंइ सेलेया, क्हेमैंने मुँबै चु क्ह्रोंसेंन्बै ताँर क्हेमैं दर मुँलेया, क्हेमैंइ चु ताँ आम्लेरिगे बिसि ङइ चु ताँमैं क्हेमैंने खोंयोंइ बिरिब् ग।