36 झाइले येशूजी च म्हिमैंने, “चु ताँ खाब्ने या आबिद्!” बिइ। खीजी खाब्ने या आबिद् बिलेया, चमैं झन् सैं तोंदै ल्हें बिप्रमल।
झाइले येशूजी चने, “चु ताँ खाबलाज्यै या आबिद्। ह्यासि ख्रो पिंबै खेगिने क्हिए ज्यु उँइँन्, ‘क्हि सयना’ बिब म्हिमैंइ सेरिगे बिसि मोशाइ बिब् धोंले भेटि पिंन्।”
दिलेया येशूजी च मोंमैंने हौदिसि “ङ खाब् जा बिसि क्हेमैंइ खाबलाज्यै आबिद्,” बिइ।
येशूजी चमैंने “चु ताँ खैलसेया खाब्ने या आबिद्,” बिइ। झाइले “चु कोलो चबै सैमैं पिंन्,” बिसि चर्बै म्हिमैंने ल्हैदिइ।
छ बिबै तोदोंन् चए आथेबै न्ह थेबर होंइ, धै छेन्ले आपोंबै सुँइ छेन्ले पोंबर होंइ।
चु ताँ थेब्मैं ताँन् प्लेटोयासि “येशूजी तो के बिलेया छ्याँब लमना। न्ह आथेबै म्हि थेल् लमना, आपोंबै म्हि पोंल् लमना बिबर होंइ।”
च लिउँइँ येशूजी च म्हिने “नाँ-नाँसर खनिरै आहोंल्ले सरासर धिंर ह्याद्,” बिसि कुलइ।
झाइले खेंमैं कोंउँइँले क्युरु युरिमा येशूजी चमैंने “म्हिए च्ह सिसि धबै सोगों आतन् समा क्हेमैंइ कोंर म्रोंबै ताँमैं खाब्ने या आबिद् ओ,” बिइ।