22 लोब लब, स्योर तेब, खैच्हिजिले पोंब, ख्रे लब, थेब् प्हैंब, आमादु तब,
ङम् ङन् ग बिसि दुष्टमैंइ परमेश्वर आम्है, चमैंइ तोइ ताँरै या परमेश्वर आमैं।
ङए सैंर तोइ सैलैया लोब् आखरिगे बिसि ङए सैंर क्हिए बिबै ताँमैं थेंमिंन्।
ताँ क्होबै म्हिइ ह्रोंसइ ह्रब् सेबै ताँ आगुने बिप्रदै आपों, दिलेया आमादुमैंइ बिस्याँ ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै ताँ बिप्रम्।
कोलोमैं आचडु मत्त्रे लदा ङ्हाँम्; दिलेया तार झोंबर प्हरेइ प्रुमा आचडु लब पिवाम्।
सैं आसबै म्हिए चबै सैमैं आचद्, चए लिंबै चबै सैमैंए लोब आलद्,
बुद्धि आरेबै म्हिइ लबै चाजोमैं पाप ग, आगुलाइ प्ह्रबै म्हिलाइ खाबज्यै आखो।
नारि ह्रेंदोर प्ह्रोब् धोंले आमादुलाइ खलर झोंसि म्ल्ह धोंले धोंलेया चइ ह्रोंसए आमादु बानि पिरिब् आरे।
पिंल् आचैबै म्हि प्ल्ब् तदा ङ्हाँमुँ, दिलेया ङ्हाँदु तदै ह्याब चइ आसे।
ङए मुइ ङइ तो लदा ङ्हाँमुँ च लल् आयों रो वा? ङइ ल्हयो खब् म्रोंसि क्हिए मि तले छब?’
दिलेया क्हिए मिइ म्रोंल् आखाँ बिस्याँ क्हिए ज्यु ताँन् मिछु तब्मुँ। छतसि क्हिए खों न्होंर मुँबै बत्ति मिछु तयाइ बिस्याँ क्हिए छ्ह या मिछु खैबन् तयाब्मुँ।
तलेबिस्याँ म्हिमैंए सैंउँइँले आछ्याँबै ताँमैं मैंब, ब्यभिचार लब, ह्योब, म्हि सैब, रण्डिबाजी लब,
छाबै पाप खबै ताँमैं ताँन् सैं न्होंउँइँले त्होंम्, धै म्हिलाइ पाप खल् लवाम्।”
परमेश्वरए ज्ञानए बिरोध लसि आतबै ताँ पोंब्मैं नेरो थेब् प्हैंसि पोंबै म्हिमैंए बिचारमैं ङिइ नास लवाम्, धै छाबै म्हिमैंलाइ ख्रीष्टजी बिबै ताँ म्हाँदिलन् त्हुब लवाम्।
तलेबिस्याँ क्हेमैंइ दुष्ट म्हिमैंए उँइँर छ्याँबे के लसि आमादुमैंए सुँ म्रुल् त्हुम् बिब परमेश्वरए सैं मुँ।
छलेन ओ फ्रेंसि छमिमैं, क्हेमैंए चिब्मैंइ बिब् ङिंन्। क्हेमैं ताँन् ह्रोंस ह्रोंसए न्होंर थेब् आप्हैंन्ले घ्रिइ घ्रिए सेवा लद्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ: “परमेश्वरजी थेब् प्हैंब्मैंए बिरोध लम्, दिलेया थेब् आप्हैंब्मैंए फिर आशिक पिंम्।”