6 छले प्ररिमा चइ ह्रेंगोउँइँले येशू खरिब् म्रोंमा न्हेह्यासि खीलाइ फ्योइ।
“क्हिजी लबै केमैं औदिले छ्याँब मुँ!” बिसि परमेश्वरने बिद्। “क्हिए शक्ति बेल्ले थेब् मुँ, छतसि क्हिए शत्तुरमैं ङ्हिंसि क्हिए उँइँर कुरम्।
क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर्बै ह्रेंमैं चए उँइँर कुरब्मुँ, धै चए शत्तुरमैंइ त्हुल ल्हेंब्मुँ!
त्हिंयाँ, म्हुँइँसा च म्हि छगों नेरो कोंजरे ओरदै ह्रोंसलाइन युँमाइ रुएदै प्रमल।
येशूजी चने “ओ मों, चु म्हिउँइँले त्होंइ खो” बिमा च म्हिइ थेबै कैले बिइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह येशू, क्हिजी ङ तो लल् म्हैल? ङ क्हिने यो छ्युँ लमुँ, ङ दुःख आपिंन्।”
ल्हें म्हिउँइँले मोंमैं थेबै कैले “क्हि परमेश्वरए च्ह ग,” बिदै त्होंयाइ। दिलेया खीजी हौदिसि चमैं पोंल् आपिं। तलेबिस्याँ “येशू परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग!” बिसि च मोंमैंइ सेमल।
च पावल नेरो ङिए लिलि खसि, “चु म्हिमैं धाँसे थेबै परमेश्वरए सेवा लब्मैं ग। चुमैंइ क्हेमैं मुक्ति योंबै घ्याँ बिमिंरिमुँ,” बिदै ओरइ।
परमेश्वर घ्रि मत्त्रे मुँ बिबै ताँ क्हिइ क्वेंम्, चम् ङिंबन् ग! मोंमैंज्यै या छलेन् क्वेंम्, धै ङ्हिंसि त्हारम्।