23 “ङए च्हमि च्योंब्स्यो नसि सार तइमुँ। छतसि च ससि सोरिगे बिसि क्हि ङए धिंर खसि चए फिर यो थेंमिंन्,” बिसि चइ यो छ्युँ लइ।
छतमा चमैंइ ह्रोंसए दुःखर याहवेहने क्रोदै ग्वार ह्रिइ, धै खीजी चमैंए दु:खउँइँले फ्रेमिंइ।
धै दुःख तबै त्हेर ङने ग्वार ह्रिद्; ङइ क्हि दुःखउँइँले फ्रेमिंब्मुँ, झाइले क्हिइ ङए मिं थेब् लब्मुँ।”
छबिमा येशूजी यो स्योंसि च म्हिलाइ छुइदै बिइ, “ङइ क्हि सरिगे ङ्हाँइमुँ। सयाद्।” छ बिबै तोदोंन् च म्हिए कोर सयाइ।
चमैंइ प्हुरिमैं क्हाल् खाँब्मुँ, बिष थुँलेया तोइ न्होह्रों तरिब् आरे, चमैंइ नबै म्हिमैंए फिर यो थेंमा च म्हिमैं सब्मुँ।”
छबिमा येशू च म्हिने ह्याइ। म्हिए हुल या येशूए लिलिन् ह्याइ, खीए कारर्ग्यु ल्हें म्हि तबइले म्हिमैं खीने थुरमल।
झाइले च चेलामैंइ मोंइ स्याबै ल्हें म्हिमैंउँइँले मोंमैं ल्हाइ धै ल्हें नबै म्हिमैंलाइ [प्राथना लदै] छ्युगु फोसि सल् लमिंइ।
चर न्ह आथेसि छेन्ले पोंल् आखाँबै म्हि घ्रि म्हिमैंइ येशू ङाँर पखइ, धै “चए फिर यो थेंसि सल् लमिंन्,” बिसि येशूने यो छ्युँ लइ।
छलमा येशूजी च मि आम्रोंबै म्हिए योर क्हासि नाँसउँइँले बैरु बोइ। झाइले चए मिर तु फोमिंसि चए मिर ह्रोंसए यो थेंसि “क्हिइ म्रोंल् खाँम् उ आखाँ?” बिसि चने ङ्योएइ।
च्हौ बिसि येशूजी ह्रोंसए यो चए फिर थेंबै तोदोंन् च च्हमिरि ठाड् तइ धै परमेश्वरए मिं क्वेबर होंइ।
येशू च्हों धिंउँइँले त्होंसि सिमोन बिबै म्हिए धिंर ह्यामा सिमोनए स्युमिं बेल्ले जर खसि नरिल। छतमा चर्बै म्हिमैंइ चुलाइ सल् लमिंन् बिसि येशूने यो छ्युँ लइ।
त्हिंयाँ लिबि छेमा च जरेबै ल्हें खालर्बै नब्मैं म्हिमैंइ येशू ङाँर पखइ। धै खीजी घ्रि-घ्रिए फिर ह्रोंसए यो थेंसि चमैं ताँन् सल् लमिंइ।
नाँसर फेखबि छेमा ल्हें म्हिमैं सियाबै कोलो सबर ह्यासिन् मुँल। च कोलोए आमाल च च्ह घ्रिन् मुँल, चए आबा या ओंसोंन् सियाल।
लाजरसए आनामैं ङ्हिंइ “प्रभु, क्हिजी बेल्ले म्हाँया लबै लाजरस नरिइमुँ” बिसि येशू ङाँर सँउँसर कुलइ।
च त्हेर पब्लियसए आबा जर खब नेरो फो नब तल। छतसि पावल च नबै म्हिलाइ ङ्ह्योबर ह्यासि चए ल्हागिर प्राथना लइ, धै चए फिर यो थेंसि च नबै म्हि सल् लमिंइ।
चमैंइ च त्हाँबै म्हिमैं कुल्मिंबै चेला चिब्मैंए उँइँर पखइ धै कुल्मिंबै चेला चिब्मैंइ चमैंए फिर यो थेंसि प्राथना लमिंइ।
छतसि पत्रुस नेरो यूहन्नाइ चमैंए फिर यो थेंसि प्राथना लमिंमा चमैंइ पबित्र प्ल्ह योंइ।
चइ दर्शनर हननिया मिं मुँबै म्हि घ्रि धिं न्होंर खसि चइ मि म्रोंरिगे बिसि ह्रोंसए फिर यो थेंब म्रोंइँमुँ।”
छबिमा हननिया ह्यासि शाऊल टिबै धिं न्होंर होंइ। धै चए फिर यो थेंसि बिइ, “ओ अलि शाऊल, क्हि खरिबै घ्याँर क्हि ङाँर म्रोंयुबै येशूजीन् क्हिए मि म्रोंरिगे धै पबित्र प्ल्हजी प्लिंरिगे बिसि ङ कुल्मिंब् ग।”