22 चर्बै च्हों धिंर्बै चिब्मैं न्होंर्बै याइरस बिबै म्हि घ्रि चर खइ, धै येशू म्रोंसि खीए प्हलेर फ्योसि
झाइले चमैं च धिं न्होंर होंमा कोलो खीए आमा मरियमए क्वेंदर म्रोंइ। धै पत्खु तसि खीलाइ फ्योसि ह्रोंसए नेंदो फैसि मारा, छ्याँबै थाँ खबै धुप नेरो मूर्र बिबै लिंबै थाँ खबै छ्युगु भेटिमैं पिंइ।
च च्हमिरि सब था सेसि ङ्हिंसि त्हारदै येशूए ओंसों च्हि तुँसि ह्रोंसने तबै ताँन् ताँमैं येशूने बिइ।
खेंमैं याइरसए धिंर फेखमा चर म्हिमैं शोकइ खैला तोला तसि क्रोरिब खीजी म्रोंल।
येशूजी प्रिबै त्हिंइर च च्हमिरि सल् लमिंब् म्रोंसि च्हों धिंर्बै चिब बेल्ले ह्रिस खसि चर्बै म्हिमैंने बिइ, “के लब टुरो मुँ, छतसि च टुरो न्होंर खसि सस्याँ तम्। प्रिबै त्हिंइर छ लब आत।”
छतब् म्रोंसि सिमोन पत्रुसइ येशू प्रभुए उँइँर पत्खु तसि बिइ, “ओ प्रभु क्हि ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्, तलेबिस्याँ ङ पापि म्हि ग।”
चइ येशू म्रोंबै तोदोंन् चिरदै खीए उँइँर पद्खु तसि थेबै कैले बिइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह येशू, क्हिल ङने तो के मुँ? यो छ्युँ लमुँ, ङलाइ दुःख आपिंन्।”
झाइले म्हिमैंइ मोशाइ पिंबै ठिम नेरो अगमबक्तामैंए कितब खेबै लिउँइँ च्हों धिंर्बै चिब्मैंइ, “ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैंने म्हिमैंए ल्हागिरि अर्तिए ताँमैं तोइ मुँस्याँ बिमिंन्,” बिसि पावल नेरो चए थुमैं ङाँर सँउँसर पिमिंइ।
छतमा च त्हेर्न चमैं ताँनइ च्हों धिंर्बै चिब सोस्थेनिस क्हासि अड्डा धिंए ओंसों धोंरिइ। दिलेया गलियोनइ च ताँए तोइ वास्ता आल।
च्हों धिंर्बै चिब क्रिस्पस नेरो चए ताँन् परवाइ प्रभुए फिर बिश्वास लइ, धै कोरिन्थिमैं न्होंरै या ल्हें म्हिइ पावलए ताँ थेइरि बिश्वास लसि बप्तिस्मा किंइ।
चु ताँमैं थेब नेरो म्रोंबै म्हि ङ यूहन्ना ग। चु ताँन् ताँमैं थेसि, म्रोंसि, ङलाइ चु ताँमैं उँइँमिंबै स्वर्गदूतए प्हले फ्योबर ङ पद्खु तइ।