17 चु ताँ थेसि “चु क्ल्ह्योउँइँले ह्यामिंन्,” बिसि च म्हिमैंइ येशूने यो छ्युँ लइ।
इसहाक बेल्ले प्लब् म्रोंसि अबीमेलेकइ चने बिइ, “तारे ङिए ह्युलउँइँले क्हि ह्याद्, तलेबिस्याँ तिंजरो ङि भन्दा क्हि बेल्ले भोंब तइमुँ।”
तिलि छब्मैंए ताँ थेसि नाँसर्बै ताँन् म्हिमैं येशूने त्होबर खइ, धै खीलाइ म्रोंमा “ङिए ह्युलउँइँले ह्यामिंन्,” बिसि म्हिमैंइ खीने यो छ्युँ लइ।
“ओ नासरतर्बै येशू, क्हिजी ङि तो लल् म्हैल? ङि सैबर खल् वा? क्हि परमेश्वरजी कुल्मिंबै पबित्र म्हि ग बिसि ङिइ सेइमुँ।”
येशूजी चने “ओ मों, चु म्हिउँइँले त्होंइ खो” बिमा च म्हिइ थेबै कैले बिइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह येशू, क्हिजी ङ तो लल् म्हैल? ङ क्हिने यो छ्युँ लमुँ, ङ दुःख आपिंन्।”
छतब् म्रोंसि सिमोन पत्रुसइ येशू प्रभुए उँइँर पत्खु तसि बिइ, “ओ प्रभु क्हि ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्, तलेबिस्याँ ङ पापि म्हि ग।”
छतमा गेरासेनस ह्युलर्बै म्हिमैंइ येशूलाइ खेंमैंए नाँसउँइँले ह्यामिंन् बिसि यो छ्युँ लइ, तलेबिस्याँ चमैं बेल्ले ङ्हिंयाँल। छबिमा येशू डुँङ्गार क्रेसि ह्याबि छेमा।
छतसि चमैं खसि पावल नेरो सिलासने क्षमा ह्रिइ, धै चमैं झेलउँइँले बैरु बोमा “गार आम्हाँदिल्ले सहर पिसि ह्यामिंन् ओ!” बिसि यो छ्युँ लइ।