11 मोंइ स्याबै म्हिमैंइ येशूलाइ म्रोंसि पत्खु तसि “क्हि परमेश्वरए च्ह ग बिसि चिरमल।”
धै चेलामैंइ खीलाइ फ्योसि “क्ह्रोंसेंन क्हि परमेश्वरए च्हन् मुँन,” बिइ।
छतमा दुष्टइ येशू ङाँर खसि बिइ, “क्हि क्ह्रोंसेंन परमेश्वरए च्ह ग बिस्याँ चु युँमामैं ‘क्हें तयाद्,’ बिद्।”
खीने बिइ, “क्हि क्ह्रोंसेंन परमेश्वरए च्ह ग बिस्याँ छुइले क्युरु फाल् झोंन्। तलेबिस्याँ ‘परमेश्वरजी क्हिलाइ जोगेमिंबर ह्रोंसए स्वर्गदूतमैं कुलब्मुँ। धै क्हिए प्हले युँमार आथुरिगे बिसि चमैंए योइ क्हि तोब्मुँ,’ बिसि छ्वेर प्ह्रिइमुँ।”
चमैंइ येशूने त्होबै तोदोंन् “ओ परमेश्वरए च्ह, क्हिला ङिने तो के मुँ? ङिलाइ सजैं पिंबै त्हे आतबर्न सजैं पिंबर क्हि चुर खल् वा?” बिसि चिरइ।
च मोंमैंइ खीने “क्हिजी चु म्हिमैंउँइँले ङि ल्हावाम् बिस्याँ च तिलिमैंए बगाल न्होंर होंल् पिंन्,” बिसि यो छ्युँ लइ।
चु परमेश्वरए च्ह येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ ग।
ल्हें म्हिउँइँले मोंमैं थेबै कैले “क्हि परमेश्वरए च्ह ग,” बिदै त्होंयाइ। दिलेया खीजी हौदिसि चमैं पोंल् आपिं। तलेबिस्याँ “येशू परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग!” बिसि च मोंमैंइ सेमल।
चइ येशू म्रोंबै तोदोंन् चिरदै खीए उँइँर पद्खु तसि थेबै कैले बिइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह येशू, क्हिल ङने तो के मुँ? यो छ्युँ लमुँ, ङलाइ दुःख आपिंन्।”
च पावल नेरो ङिए लिलि खसि, “चु म्हिमैं धाँसे थेबै परमेश्वरए सेवा लब्मैं ग। चुमैंइ क्हेमैं मुक्ति योंबै घ्याँ बिमिंरिमुँ,” बिदै ओरइ।
बरु क्हेमैंइ प्रभु भोज चमा परमेश्वरजी दोषि आठर्दिरिगे बिसि क्हेमैं न्होंरि को-कोइ फो ख्रेंस्याँ धिंर्न चद्। अरू ताँमैं ङ क्हेमैं ङाँर खसि लस्यो।
परमेश्वर घ्रि मत्त्रे मुँ बिबै ताँ क्हिइ क्वेंम्, चम् ङिंबन् ग! मोंमैंज्यै या छलेन् क्वेंम्, धै ङ्हिंसि त्हारम्।