6 चु ताँ थेसि चर मुँबै शास्त्रिमैंइ खे-खेंमैंए सैं न्होंर छले मैंरिल,
च म्हिमैंइ खीए फिर बिश्वास लब् म्रोंसि येशूजी च नबै म्हिने बिइ, “ओ च्हेंज्यो, क्हिए पापमैं क्षमा तइ।”
“चु म्हि तले छले पोंगे? चुइमि परमेश्वरए क्ल्ह्योर खी तसि ग पोंरिइमुँ! परमेश्वरजी बाहेक् अरू खाबज्यै म्हिए पाप क्षमा लल् खाँम्मा?”
येशूजी चमैंए ताँ था सेसि चमैंने बिइ, “क्हेमैंने चबै सै आरे बिसि तले ताँ लल? ङ खाब् जा बिसि क्हेमैंइ अझै आसे वा? अझै आक्हो वा? क्हेमैंए सैं अझै सारोन् मुँ वा?
परमेश्वरए ज्ञानए बिरोध लसि आतबै ताँ पोंब्मैं नेरो थेब् प्हैंसि पोंबै म्हिमैंए बिचारमैं ङिइ नास लवाम्, धै छाबै म्हिमैंलाइ ख्रीष्टजी बिबै ताँ म्हाँदिलन् त्हुब लवाम्।