21 धबै येशूजी बिइ, “खाबज्यै या स्योंबै क्वेंरि छारा क्वेंइ आखे तलेबिस्याँ छारा क्वें भन्दा स्योब क्वें युनन् ट्होह्याम्।
“खाबज्यै स्योब क्वेंर छारा क्वेंए टालोइ आखे। तलेबिस्याँ छारा टालोइ क्वें ट्होवाम्। धै स्योब क्वें झन् ल्हें ट्होह्याम्।
खोंयों प्ह्रेरो चमैंउँइँले स्यो लवाबै त्हे खमुँ च्हमन् चमैं बर्त टिब्मुँ।”
छलेन खाबज्यै या आचिबै अँगुरए प्हा ट्हुबिए स्योब नेंदोंर आझों। झोंइ बिस्याँ ट्हुबिए नेंदों ट्होवाम् धै प्हा या ङेयाम्, नेंदों या ट्होयाम्। छतसि आचिबै अँगुरए प्हा छारा नेंदोंर झोंल् त्हुम्।”
येशूजी चमैंने चु अहानै बिइ, “खाबज्यै या छारा क्वें ट्होसि स्योब क्वेंर आखे। छ लइबिस्याँ छारा क्वें या ट्होवाम्, धै छारा क्वेंए टालो थौंनि क्वेंने आक्ह्रि।
म्हिए फिर तखबै जाँच बाहेक अरू जाँच क्हेमैंए फिर आतइमुँ। दिलेया परमेश्वर भर लल् खाँब मुँ, खीजी फैबै बाछा पूरा लम्। छतसि क्हेमैंइ सैदिलै आखाँबै जाँचर खीजी फेल् आपिं। जाँचर फेमा सैदिल् खाँरिगे बिसि खीजी क्हेमैंलाइ जाँचउँइँले स्योरल् खाँबै घ्याँ या पिंमुँ।